Już w połowie tego filmu chciałam wiedzieć kto porwał dziewczynki. Byłam tak zaniepokojona,
szczególnie, że na tym seansie byłam sama.
Napięcie towarzyszące bohaterom na każdym kroku, było bardzo gęste. Trzymało w napięciu i
nie pozwalało odwrócić wzroku. Sprawa nie idzie gładko, pojawiają się coraz to nowe wątki.
Zrozpaczony Keller Dover bierze sprawy w swoje ręce, nie ufając Detektywowi Loki'emu, który
go zawiódł, wypuszczając podejrzanego na początku Alexa. Jego działania mogą okazać się
niepoprawne, ale skąd możemy wiedzieć, jak byśmy się zachowali w takiej sytuacji? Dlatego
nie oceniam czynów, mimo, że nie są dla mnie poprawne.
Fabuła świetna, zagadka, której elementy są porozrzucane po całym filmie.
Ponura i deszczowa sceneria, muzyka, która budzi napięcie, ale przede wszystkim wspaniała
gra aktorów.
Niesamowicie emocjonująco zagrana postać Kellera Dover'a, przez Hugh Jackmana. Pokazał
wiele emocji, tak realnych, że nikt nie mógłby zarzucić mu złej gry. Najdrobniejsze szczegóły
świadczyły jak realistyczna była gra nie tylko Hugh, ale i drugiego głównego bohatera,
Detektywa Loki'ego, w którego wcielił się Jake Gyllenhaal . Każda drobnostka, nawet tik oczami
Loki'ego pozwala dostrzec jak świetnie aktorzy spisali się w swoich rolach. Nie zapomniałam
też o Alex'ie, czyli Paul'u Dano, który zderzył się z ciężkim kawałkiem chleba, a także Melissa
Leo , jako Holly Jones. Wszyscy aktorzy świetnie się spisali. Nie mam nic do zarzucenia ich
grze, a mogę tylko chwalić.
Hugh Jackman i Jake Gyllenhaal pokazali swoje postacie z jak najlepszej strony. Włożyli w
nich całe serce i wyszło arcydzieło.
Uważam, że ten film zasługuje na Oscara, a dokładniej za grę aktorów, tu Hugh Jackman i
Jake Gyllenhaal, orginalny scenariusz i reżysera. Mam nadzieję, że zostanie doceniony.
To był pokarm dla duszy. Szukanie drugiego dna, jest czymś niesamowitym w takich filmach.
Oddaje pokłony, za tak wielkie dzieło.