Władimir Czerwone Słoneczko w ostatniej przedśmiertnej godzinie rekonstruuje obraz swojej legendarnej babki, księżnej Olgi, ze strzępów cudzych relacji, opowiadań, własnych wrażeń. Opowieści te często są wobec siebie sprzeczne. Również i obraz Olgi nie jest jednolity. Jedne sceny pokazują młodą, śliczną dziewczynę, umawiającą się na tajemnicze schadzki miłosne, inne - jak w rytualnym stroju przyjmuje posłów, by ich potem kazać żywcem pogrzebać lub - według innych - winem upoić i spalić w "bani".