Znakomita, mądra komedia, na której można śmiać się do łez, ale i pomyśleć refleksyjnie.
Nicholson gra bogatego pisarza. Żyje sam, ma kawalerskie nawyki i fobie. Codziennie jada w restauracji, gdzie przekomarza się z kelnerką (Helen Hunt). Nie wie, że jej życie jest bardzo trudne, mieszka z mamą i bardzo chorym synkiem.
Sąsiadem pisarza jest malarz-gej, którym on gardzi za jego skłonności.
Pisarz pod wpływem mocnych wydarzeń otwiera się na ludzi i sam staje się czuły i wrażliwy. Znakomite zdanie pisarza do malarza: Oj, nie obrażaj ty depresji, nie wiesz czym może ona być.
Świetny scenariusz, jak zwykle na wysokim poziomie Nicholson i Hunt.