Raczej nie, tym bardziej że małpiszon na początku jest równie pocieszny, jak orangutan Clyde (kumpel Eastwooda z filmu "Każdy sposób jest dobry"). Szybko okazuje sie jednak, że tytułowy bohater jest żądną krwi bestią o nadludzkiej sile. Mimo wszystko grozy w tym filmie niewiele, ale ogląda się nieźle. Wszystkie ssaki z rzędu naczelnych zagrały koncertowo, szczególnie małpy (bez ironii - jestem pełen podziwu dla treserów), niewiele gorzej poradziła sobie młodziutka Elizabeth Shue. Dodatkowe plusy za ładne krajobrazy i prolog z kamerą umieszczoną z perspektywy małpy. Zresztą takich nietypowych operatorskich sztuczek jest więcej np. długie ujęcia z kamerą umieszczoną na górze, która filmuje akcję przechodzacą z jednego pomieszczenia do drugiego ukazując plan pozbawiony sufitów. Takie zabiegi charakterstyczne raczej dla filmów Wellesa i Hitchcocka rażą pretensjonalnością, ale co z tego? Twórcy chcieli sobie najwyraźniej poeksperymentować, a jaki film nadaje sie do tego najlepiej jeśli nie horror o morderczej małpie?