Film w porównaniu z serialem to jakieś żenujące nieporozumienie. Może faktycznie oglądałem go o całe lata świetlne za późno, ale owo dzieło mocno mnie zniesmaczyło i najzwyczajniej w świecie zmęczyło. Serial był lekki, łatwy i przyjemny, a film niestrawny mimo tak gwiazdorskiej (dziś) obsady. Dorabianie do tego filmu metki ambitnego jest po prostu śmieszne i ma na celu zdyskredytowanie ludzi o odmiennym zdaniu, że niby tacy prości i nieoczytani, co to Altmanowskiego przekazu nie rozumieją. Antywojenny i naprawdę śmieszny jest Szwejk, albo Paragraf 22
(oczywiście w wersji książkowej) to po prostu arcydzieła, a MASH to lewicowa groteska wyśmiewająca wszystko co konserwatywne: począwszy od religii, poprzez politykę, etykę na patriotyźmie skończywszy. Przy tego typu filmach zawsze zastanawia mnie, dlaczego oświeceni twórcy nie potrafią zrobić groteskowych opowieści o Castro, Che, Stalinie lub Putinie.