Wspólny sukces Lubitscha i Negri, który otworzył przed nimi bramy Hollywood. Historia słynnej kochanki króla Ludwika XV, zrealizowana z imponującym, jak na ówczesne czasy, rozmachem. Co ciekawe, podobno w momencie wejścia filmu na amerykańskie ekrany starano się ukryć fakt, iż krajem pochodzenia produkcji są Niemcy, które po I Wojnie Swiatowej nie miały, delikatnie mówiąc, zbyt dobrej "prasy". Niezwykle entuzjastycznie przyjęty obraz, w oczach niektórych przewyższał nawet osiągnięcia Griffitha (osobiście uważam, że do "Narodzin narodu" mu nieco brakuje, choć i tak opinia, którą przytaczam wydała mi się intrygująca ze względu na fakt, iż był to "świeży głos" - niestety, nie pamiętam teraz, do kogo dokładnie "należał",).
Na pewno film jest bardzo dobrze grany - Negri rzeczywiście posiada ogromną ekranową charyzmę, przyciąga wzrok, skupia na sobie uwagę w sposób naturalny, niewymuszony. Legenda niemieckiego kina, Emil Jannings jako Ludwik XV również jest wyrazisty, tworząc potret starego satyra i głupca, który pozwala wodzić się za nos urodziwej dziewce z plebsu. Pomimo upływu czasu, film sprawuje się w zasadzie bez zarzutu - istnieją pozycje z tamtych lat, które dzisiaj mocno "trącają myszką", ale ta akurat do nich nie należy. Tak czy siak, wypada znać, zwłaszcza, że spora część produkcji z udziałem gwiazdy polskiego pochodzenia jest już dzisiaj nieosiagalnych. A tak na marginesie: pełna wersja trwa blisko dwie godziny, nie 85 minut, jak to twierdzi FW.