Do czego to doszło w dzisiejszym kinie akcji, żeby prawie
wszystko kręciło się wokół Jasona Stathama, jednego,
jedynego, tak popularnego, tworzącego twarde filmy na
''odmóżdżanie''. W latach 70-tych, 80-tych i 90-tych
poszukiwacze osiłków, którzy mieli zawładnąć tym gatunkiem
na dużym ekranie, nie mieli większych trudności z ich
znalezieniem, a następnie puszczeniem w Świat filmu. Kino
sensacji i akcji podzieliło się na pierwszoligowców i
drugoligowców (o innych ligach lepiej nie wspominać). Można
było przebierać w produkcjach ze Stallone,
Schwarzeneggerem czy Willisem. Ale sieczki video (chociaż
też nie zawsze, bo były i hity kinowe) miały swoje gwiazdy
takie jak Van Damme, Lundgren czy Seagal. Na prawdę od
wyboru do koloru. Było również kilku innych aktorów z tzw.
doskoku jak Wesley Snipes, albo półka dla mniej wybrednych
jak Dudikoff czy Dacascos itd, itd. Dziś nie ma już tak
wyrazistych i ''mocarnych'' aktorów, a Jason wydaje się
swoistym rodzynkiem ''po fachu''. Oczywiście nadal tworzy się
kino akcji, ale najczęściej stawia się w pierwszej kolejności
na kupę pościgów i widowiskowość, a nie na
charakterystycznego, głównego bohatera. To samo mogę
śmiało powiedzieć o ''Mechaniku'' Simona Westa. Niestety
Jason jest znów sobą w sensie grymasu twarzy, a przecież w
kinie kreuje on co film inną postać. Wypadałoby być odrobinę
elastycznym, a nie ciągle nosić tę samą ponurą minę i puste
spojrzenie. W pewnym momencie zaczęło mnie to już męczyć,
a jak słowo daję, jestem na ten gatunek i taką grę, lekko
wyrozumiały. Miarka się w końcu przebrała. Aż obawiam się
sięgnąć po ''Protektora'', bo mogę się bardziej zniechęcić na
tego aktora. Ja rozumiem, że ma nadrabiać czym innym, ale
na miłość Boską niech nie będzie taki obojętny na planie.
Niestety ten dosyć wysoko oceniany film, ma typowy przerost
formy nad treścią (to nie nowość raczej), ale i nawet z ową
formą bywa w trakcie seansu różnie. Nie wszystko złoto
świeci jak powinno. Poza tym jak na produkcję ze Stathamem
to po tylu filmach, sukcesach i rozgłosie, twórcy mogliby
ograniczać się w banałach, nielogicznościach i idiotyzmach,
nieco bardziej, bo to nie jest film z Johnem Ceną. I pomyśleć,
że Brytyjczyk zaczynał u samego Ritchiego w świetnych
''Porachunkach'' i jeszcze lepszym ''Przekręcie''. Fakt, nie były
to role pierwszoplanowe, ale dało się aktora zauważyć.
Później już tylko ''Teoria chaosu'' i oczywiście ''Angielska
robota'' były ciekawymi i w miarę udanymi filmami aktora, a
pochłonąłem ich z nim już 16 jak do tej pory. Co z resztą?
Różnie. Na pewno dla mnie ''Mechanik'' nie jest najgorszym,
ale co najwyżej przeciętnym projektem.
Między 20, a 30 minutą można się na domiar złego, nawet
zdrzemnąć. W ogóle klimat jest lekko senny. Gdyby nie niezła
ścieżka dźwiękowa, kilka charakterystycznych scenek, Ben
Foster (chociaż i on nie zabłysnął), oraz potężny dźwięk i kilka
niezłych pomysłów zabójcy, nie przydzieliłbym tej piątki, bo
pozostałe komponenty, uważam za pudło. Sam charakter
filmu o płatnym zabójcy, który zostaje oszukany i wytacza
swoje działa, aby się zemścić, to nie pierwszyzna. W
połączeniu z ponurym Stathamem, na prawdę może skrzywić
człowieka jak gorzka herbata z cytryną ...brrr. Poza scenami,
które mogą się podobać, są też i te idiotyczne oraz naiwne.
Najważniejsze przecież żeby mściciel dobrze się czuł i miał
dużo pola do popisu. Policja w tym filmie chyba jest na
urlopie :) Jeszcze te zalatujące banałem teksty: ''zwycięstwo
sprzyja wysiłkowi'' czy ''wycofaj się póki masz przewagę''.
Całość jednak niczym szczególnym mnie nie zaskoczyła, a
film jest po prostu ''zapchajdziurą'' w gatunku i kolejnym jak
widać, wypuszczonym w obieg filmidłem, chyba bardziej pod
kątem fanów Jasona. Ładna otoczka, a w środku standard.
Więc nic poza przeciętnością. 5/10 jest sprawiedliwe.
Pozdrawiam