No akurat wg mnie Antychryst nie był wcale dobry (jak dla mnie to wręcz tragiczny)

Poza tym początek Melancholii nie był zły... problemem wielu filmów jest jednak ich długośc, ten był dokłądnie o pół godziny za długi. Ogólnie bym go trochę pociął, aby film nabarał większej dynamiki i byłby wówczas lepszy.
Kamerzysta faktycznie potrafił umęczyć widza trzęsąc obrazem :)

Nabrałby dynamiki? A to miał być film akcji?

Wiesz nie każdy lubi gdy ktoś mu puszcza np 10 minutowy pokaz slajdów na początku filmu...

Jak widać nie miałeś nigdy do czynienia z człowiekiem cierpiącym na zaburzenia psychiczne w stylu depresji...To a propos tego, co nazywasz "osobliwym irracjonalizmem", który był chyba tak w ogóle istotą filmu.

Nie próbuj proszę oceniać lub uważać za wytłumaczone, czyjegoś zachowania, które dzieje się w rzeczywistości, na podstawie tego, jak ocenił zwykły film. Film to rozrywka, a prawdziwe życie to drugie.

Dla mnie istotę stanowiła odmienność (kilku różnych) ludzkich zachowań, która została ukazana ukazana przez Triera, w obliczu nieuniknionego...

Zgodzę się, że film na początku nudny i trochę mnie męczył brak większych wyjaśnień przez 1/3. Po jakimś czasie zaczyęło mnie to troszkę irytować. Inna sprawa, to wszystko to , co dzieje się po ślubie. Wszystko zaczyna nabierać sensu, a nerwy bohaterów udzielaly się mnie :) Pomimo tego , że film nie był rewelacyjny, to wywołał u mnie dość spore emocje i sprawił, że jeszcze następnego dnia po jego zobaczeniu o nim myślę... może o to właśnie chodzi :)

Pozdrawiam

wg mnie najsłabszy film triera z tych które widziałam. nie mówię, że zły, no ale jednak ...
generalnie chyba tak jest, że im bardziej jakiś film jest rozreklamowany tym okazuje się bardziej rozczarowujący.

przeczytaj o założeniach dogmy 95 - ciekawe i może nieco rozjaśni 'drżenie' kamery. (moim zdaniem, rewelacyjna rola gainsbourg!)

Zgadzam się, topless Kirsten to generalnie największy plus filmu :/ Troszkę się zawiodłem na tej Melancholii :(

2/3 filmu Ci się nie podobało, bo nie masz pojęcia czym jest depresja i cały syf z tym związany - zgadzam się, dla kogoś kto nigdy się tak nie czuł, to zwykłe nudy...

W zachowaniu Justine nie ma nic irracjonalnego. Uwierz mi, wiem coś o tym.

A sam film nie nudził mnie nawet przez sekundę. Siedziałem wręcz zahipnotyzowany do samego końca (po końcówce zresztą też).