Chciałbym podzielić się moimi wrażeniami nt. Memento.
Kocham ten film za to, że jako jeden z nielicznych przemyca w fabule uniwersalne prawdy nt. świata i ludzi.
Takich rzeczy podświadomie szukam w filmach i takie znalazłem w Memento. Ale do rzeczy.
Właściwie to film jest o roli, jaką w życiu człowieka odgrywa motywacja. Dyskusji na ten temat na pewno było sporo.
Ja dostrzegam jednak w Memento coś innego, równie ważnego: zawodność "faktów".

Lenny mówi w filmie, że pamięć jest zawodna i dlatego lepiej kierować się faktami. Mają one być obrazem przeszłości, która jest pomocna w ocenie
teraźniejszości i przyszłości. Wszystkie wydarzenia z życia Lennego były konsekwencją uznania wcześniejszych założeń za prawdziwe. Zakończenie filmu
ukazuje jednak, że te pewniki, którymi kierował się główny bohater okazały się zawodne.

Uderzyło mnie to. Poprzez losy Lennego natychmiast odnajduję podobieństwo do losów każdego z nas. Nasze życie opiera się przecież na "faktach", które
uznaliśmy za prawdziwe. Pierwsze co mi przychodzi do głowy: uznajemy prawdziwość wydarzeń przedstawianych w telewizji; uznajemy prawdziwość religi;
jako dzieci ufamy bezwzględnie rodzicom i nauczycielom; uznajemy, że sposób życia w zachodnim świecie jest właściwy itd.

Specjaliści z dziedziny reklamy i marketingu doskonale zdają sobie sprawę z tej psychologicznej ułomności ludzi. Widząc na każdym kroku reklamy Coca-
Coli, tego jak jest zachwalana w reklamach przez sportowców, aktorów i muzyków, uznajemy za fakt, że jest napojem smaczniejszym i lepiej gaszącym
pragnienie niż oranżada. Czy faktycznie? Z półki z płatkami śniadaniowymi wybierzemy raczej te kukurydziane niż owsiane, choć są kilkukrotnie droższe.
Dlaczego? Przecież nie są ani smaczniejsze, ani zdrowsze. Przykłady można mnożyć.

Memento pokazuje jak subiektywne jest postrzeganie świata przez każdego z nas oraz jak łatwo, bezrefleksyjnie, uznajemy niektóre rzeczy za pewne.

Dla naukowców i analityków świetnym sposobem rozwiązania skomplikowanego problemu jest usunięcie wszystkich założeń. Jeśli nie możemy czegoś
zrozumieć to nie musi to oznaczać, że jest to poza naszym zasięgiem poznawczym. Czasem wystarczy zmienić sposób rozumowania i przeprowadzić
dowodzenia od początku.

W ten sposób Memento jawi mi się jako zachęta do sceptycyzmu i otwartości umysłu. Co o tym myślicie?