Moim skromnym zdaniem film jest bardzo dobry. Ani przez chwilę nie schodzi w komercyjną szmirę. Wiernie oddaje ducha opowiadania Kinga. Jest straszny, trzyma w napięciu, ma znakomitą atmosferę. Pozwala identyfikować się z bohaterami. Ma przekaz i siłę. Cieszy wybrana przez filmowców paradokumentalna konwencja zdjęć, która doskonale pasuje do tej historii. Z drugiej strony, nie jest doskonały - sceny z potworami są raczej przeciętnie zainscenizowane - mimo, że same potwory nie są zrobione źle, to jakby na siłę bohaterowie dają się trzymać w niebezpiecznych sytuacjach, na przykład nie uciekając z apteki zaraz po spotkaniu jej "mieszkańców." Nie zgadzam się z autorem jednej z recenzji, że jest to film antyreligijny - jest za to wyraźnie, za opowiadaniem Kinga, antyfundamentalistyczny. Przesłanie ma niewesołe, nie jest to film na który się idzie poprawić sobie humor. Darabont odważnie zrobił obraz nieprzyjemny i pesymistyczny.

Co do zakończenia, to gdzieś czytałem, że producenci proponowali Darabontowi nawet podwojenie budżetu za jego zmianę. Wszyscy wiemy, że bez dobrego zakończenia dzieło się sypie. Brawo.