Jak dla mnie film miał być swoistą przypowieścią. Reakcje ludzi są w nim mocno "krzywozwierciadlane", bajkowe. Szkoda, że twórcy tego ciepłego swoją drogą filmiku nie pociągnęli baśniowego klimatu dalej - to, co powstało ma formułę dramatu, a ta formuła sprawia, że wydarzenia ocierają się o straszliwy banał.
Gdyby np. w jeunetowskiej "Amelii" (która to baśnią pełną gębą jest) jeden z pobocznych bohaterów miał taki problem, jak Lars i pod koniec filmu urządzono by pogrzeb jego lalki, raczej nie zszokowałoby mnie to szczególnie. W historii biednego Larsa tego typu sceny sprawiały wyłącznie, że łapałem się za głowę...

Poza tym jednak serdeczny klimat filmu i kojąca muzyka działają na plus:)