Bohaterami tego filmu są dłonie i skrzypce. Nie zobaczymy twarzy bohatera, tylko szczególny związek - niemal miłosny - jaki zachodzi między muzykiem i instrumentem. Jak... więcej
Bohaterami tego filmu są dłonie i skrzypce. Nie zobaczymy twarzy bohatera, tylko szczególny związek - niemal miłosny - jaki zachodzi między muzykiem i instrumentem. Jak można się przekonać, dłonie zdolne są wyrazić wiele emocji i stanów umysłu: onieśmielenie, zachwyt, zakłopotanie, skupienie, natchnienie. Tytułowa miłość koresponduje teżBohaterami tego filmu są dłonie i skrzypce. Nie zobaczymy twarzy bohatera, tylko szczególny związek - niemal miłosny - jaki zachodzi między muzykiem i instrumentem. Jak można się przekonać, dłonie zdolne są wyrazić wiele emocji i stanów umysłu: onieśmielenie, zachwyt, zakłopotanie, skupienie, natchnienie. Tytułowa miłość koresponduje też z emocją, jakie wyraża dźwięk skrzypiec. Film przedstawia skondensowany w kilkunastu minutach rozwój wykonawcy - od pierwszego nieśmiałego przesunięcia smyczkiem po strunach po grę zespołową w orkiestrze, ruch ze wsi do miasta - z wiejskiego domu do mieszkania w kamienicy. Kompozycji ujęć towarzyszą wskazówki nauczyciela. W filmie zachodzi niemal alchemiczna przemiana nieożywionych skrzypiec w żywy instrument, który starzeje się wraz z właścicielem, by na koniec filmu spocząć w ciszy w futerale.