zgadzam się z Twoją opinia. Film bez upiększeń. Prawdziwy, smutny. Jak to bywa.

jeszcze nie widziałem, ale chętnie zobaczę,przy okazji ciekawe wyzwanie, i niestety chyba trzeba się z nim śpieszyć, bo niektóre kina giną z mapy Polski,ale życzę powodzenia:)

Bardzo ciekawie napisane, choć jak dla mnie albo nieco nadinterpretujesz, albo po prostu do mnie poruszenie pewnych aspektów nie dotarło.

A wyzwanie masz niesamowite :) Zapraszam do Krakowa, chwilę ci tu zejdzie :D

Zapraszam do kina studyjnego "Sfinks" w Nowej Hucie;)

Dzięki za zaproszenia :) Z przyjemnością i ..obowiązkowo.
Na razie mam 17 na 207 :)
Większość warszawskich. Dużą część śląskich i trójmiejskich oraz pojedyncze rozstrzelone ogólnie po kraju (czasem egzotycznie - np. Nowa Ruda)

Z wysiłkiem ale chętnie muszę łączyć logistykę życia i pasji.. :)
Każde kino to też dla mnie konkretny film - inna historia - filmowa i w realu. A razem to większa przygoda.

Zasadniczo założyłem stronę na Facebooku, żeby dokumentować tę podróż przez ekrany kinowe i kraj - "Wszystkie Kina Studyjne Polski" ale nie zdecydowałem się na promocję tej strony. Wolę spokój i żeby było tam niewielu obserwujących ale za to elitarnych :) - prawdziwych kinomanów naprawdę interesujących się kinem ambitnym..

Takich jak pojawiają się przy takich filmach.. :)

Zgadzam się z opisem w pełni. Jedyne co, to przy zakończeniu filmu tknęło mnie (przy ludzkim odruchu bohatera odrzucenia tej patologii i muzyce finałowej), że ten film jest w konwencji dokumentu, a w zasadzie fabularne wydarzenia są dobierane pod ten maksymalny efekt rozgoryczenia, co przyniosło mi na myśl holiłód i emocjonalną paste dla gawiedzi - to jest taka pasta dla bardziej wymagającego widza. Samemu się miotam między właśnie takim odczuciem a satysfakcją z dobrego filmu

p.s. przy scenie oceny "wystąpienia" krytyce rozmowy kwalifikacyjnej brało mnie na wymioty, bo niedawno też szukałem pracy i w pewnym momencie przychodzilo mi do glowy, że może się za mało uśmiecham itp..

Film słaby i nudny.Ten człowiek nie przeżyłby na zasiłku jaki oferuje nasze państwo,śmiem twierdzić że Bear Grylls miałby problemy z przetrwaniem.Facet martwił się jak przeżyje za 500 euro .W zakładzie gdzie kiedyś pracowałem połowa ludzi chciałaby tyle zarabiać.Ceny mamy porównywalne do tych z Francji.Ten domek letniskowy co chcieli go sprzedać u nas na rynku byłby warty 2 razy tyle.A jeśli chodzi o pracodawców to we Francji w większości są "pracodawcy" a u nas "oprawcy" Dla naszych pracodawców robol ma zasuwać za tyle, za ile będąc przyciśniętym do ściany "sam się zgodzi", a nie żeby podlegał jakimś "socjalistycznym breweriom" typu płaca minimalna, i to jeszcze ZACHODNIA! Polski wyzyskiwacz musi w 3 lata zarobić na chatę z ogrodem bo inaczej mu się nie opłaca. Sytuacja pracowników w Polsce to gorsza jest niż chłopów pańszczyźnianych w średniowieczu. Komuna to był złoty czas teraz to jest Dziki Kapitalizm zrobiony przez komuchów i liberałów aż się gadać nie chce.No ale o tym nikt filmu nie nakręci.Pozdrawiam wszystkich ludzi pracy.

Kręci się o tym filmy chociażby utrzymany w konwencji thrillera "Supermarket".

Poza tym we Francji 500 euro to jak u nas 500 zł. A omawiany film pokazuje, że ci francuscy pracodawcy wcale nie są tacy święci jak Ci się wydaje.

" Biada temu, który buduje swój dom na niesprawiedliwości, a górne komnaty na bezprawiu, swojemu bliźniemu każe za darmo pracować i nie daje mu jego zapłaty " ........ kto kocha pieniądze ten np będzie wyzyskiwał pracowników, inny będzie oszukiwał na podatkach, inny będzie okradał pracodawcę.... i podobnych kombinacji są miliony. nie da się kupić najcenniejszych rzeczy, choćby się miało wszystkie skarby świata. Nie można kupić miłości, nie można kupić prawdziwej przyjaźni, nie można kupić życia - np pan J. Kulczyk to przykład.... Kto ma wielkie pieniądze ten często jest ich niewolnikiem. Ile by nie miał zawsze mu mało i mało i chce więcej, to pieniądze mają jego, a nie on pieniądze. Firma ma jego, a nie on firmę. Oprócz tego wielu bogaczy żyje w ciągłym strachu, lękach przed porwaniem, napadem, złodziejami, przed krachem czy innym zdarzeniem które odbierze im ich skarby - ci ludzie nie mają pokoju ducha bo jego też nie można kupić ........... ,,cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, jeśli siebie samego zatraci lub szkodę poniesie? " - Ewangelia Łukasza 9:25

Dobry opis. Wszystko co zauważyłeś i ja odnotowałem.
Jednak w filmie irytowały mnie dużo 'pustych przebiegów' ujęć nic nie wnoszących, taka "polska dłużyzna" z rejsa. Też ten montaż z ręki (trzęsąca kamera) - ja wiem, że to miało spotęgować wrażenie paradokumentu ale jednak irytowało (miało się mdłości). Styl filmowania - ala bracia Dardenn ale niestety o klasę niżej.
Jednak film porusza dużo ważnych kwestii (np. o sprawiedliwości w wąskim i szerszym kontekście, o dochodzeniu do prawdy i patrzeniu na człowieka CAŁOŚCIOWO) i choćby dlatego warto go zobaczyć.
O rynku pracy dużo lepszy filmem jest "Dwa dni i jedna noc". Bardziej budzi emocje i aktorsko lepszy.

Zgadzam się z kyyle_reese, "2 dni i 1 noc" były zdecydowanie lepsze, jak też filmy Loacha. Ten momentami przynudzał (np cała piosenka zaśpiewana dla odchodzącej na emeryturę koleżanki). Ale Vincent świetny.

Ale ta scena była o tyle istotna, że widać było tę pracownicę, która później się zabije. Tzn. widać było, że jest ważną i lubianą osobą w firmie.

To nie była ta pracownica, tamta odchodziła na emeryturę, szef ja wychwalal, wszyscy jej śpiewali itp. A ta ukradła bony rabatowe i było dochodzenie w tej sprawie w biurze, szef powiedzial, że stracił do niej zaufanie i z taką osobą nie może pracować i przypuszczalnie ja zwolnil. Pokazane jest jako kontrast, że może być tak różne traktowanie zależnie od sytuacji. Ta zwolniona widać się załamala i popełniła samobójstwo

Można się zgodzić, że tak powiem. Film naprawdę jest dobry ;)