Niewiele ma mam czasu, więc krótko - piękny obraz. Operator oraz oświetleniowcy zrobili piękny film. Każda scena perfekcyjnie oświetlona i sfilmowana. Bardzo sugestywna robota.

Sama historia ciekawa pod kątem psychologicznym. Pokazuje popłoch, jaki wywołuje zaburzenie porządku w naszym "uporządkowanym" ludzkim świecie - pojawienie się kogoś "innego". A ludzie zawsze reagują panicznie na inność.

Niestety mistyczna strona filmu moim zdaniem jest mocno naciągana i męcząca. Zły to reżyser, który na całej długości filmu utrzymuje ten sam, niepokojący klimat (a przecież ludzie nawet w obliczu katastrofy czasem się zaśmieją, lub porozmawiają o czymś zwykłym - bez tego napięcia na twarzy). Wielu reżyserów już na tym poległo. I dlatego ten film, zamiast kultowym, będzie po prostu kolejna ciekawa pozycją, o której ludzie szybko zapomną.

Miedzy innymi dlatego, że przez cały film dzieciak nic niezwykłego nie robi. Milczy. Jest wręcz irytujący. Ciężko go polubić. Takiemu bohaterowi widz raczej nie kibicuje, przez co zakończenie filmu nie wywołuje emocji. Ot, mały sobie poszedł do innego wymiaru, więc koniec filmu. Pa! Idziemy na miast na jakąś kawę?

(z takim poczuciem ja wyszedłem z seansu).

Leci siódemeczka dla operatora i oświetleniowców.