Gdy w bajkach spełniają się marzenia bohaterów, zwykle następuje happy end. Gdy w życiu spełniają się marzenia realnych osób, prawdziwa historia dopiero się zaczyna. Tak było z Julitą Salmerón. Tuż po zamążpójściu wymarzyła sobie trzy rzeczy – jakkolwiek ekscentrycznie by to nie brzmiało – dużo dzieci, małpę i zamek. I dopięła swego. Urodziła szóstkę dzieci, kupiła małpkę, a dzięki niespodziewanemu spadkowi, jaki otrzymała po krewnych, stała się bardzo bogatą osobą, dla której zakup zamku nie był już żadnym problemem. I tu zaczyna się historia, którą w swoim pełnometrażowym debiucie dokumentuje jej syn Gustavo.
Julita jest po 80-tce, dzieci wyfrunęły z gniazda, małpka okazała się zbyt agresywnym towarzyszem, a kryzys finansowy sprawił, że musiała sprzedać zamek. Nieposkromiony apetyt Julity z biegiem czasu staje się balastem dla niej samej i pozostałych członków klanu Salmerón. W wyniku patologicznego zbieractwa matki dom obrasta rzeczami – hałdy i złogi pudełek i pudełeczek zawierają przedmioty, które szkoda wyrzucić. Tusza kobiety zaburza normalne funkcjonowanie. Film o pasji do życia, która uniemożliwia życie, o niespodziewanych skutkach spełnienia marzeń a także o rodzinie na dobre i złe.