Niestety, film - o którym dużo czytałam wcześniej i nastawiałam się na arcydzieło - mnie nie zachwycił. Owszem, Lubos jak zwykle doskonały, zdjęcia też świetne, całość ogólnie dobra, ale nie do końca chyba dopracowana. Fabuła intrygująca - szczególnie, kiedy zna się historię Marka Piotrowskiego, który przewija się w filmie jako trener i z początku chyba jedyny przyjaciel głównego bohatera (problemy zdrowotne zmuszające do zakończenia kariery, wychowywanie syna, które po latach okazało się być dzieckiem innego człowieka). Nie wiem, może główna postać jest zbyt antypatyczna na to, żeby się z nią utożsamić? Może jej przemiana zbyt mało wiarygodna? Może kolega Olo zbyt łatwo zmienia zdanie i przechodzi od początkowej nienawiści do współpracy? Nie wiem, ale coś mnie w tym filmie uwiera i nie pozwala się w nim zanurzyć, zaakceptować przedstawionego w nim świata.
Jeśli ktoś chce mi zarzucić, że nie rozumiem tego filmu - zgadzam się. Miałam dobre chęci, ale najwyraźniej autor nie był w stanie mnie do niego przekonać.