Spodziewałem się thrillera w którym wariatka z mordercą ganiają się po lesie i poniekąd film jest o tym. jednak zupełnie nie spodziewałem się tego co zobaczyłem. Thriller został postawiony na głowie od samego początku do samego końca i jest to zagranie celowe. Jeśli ktoś oczekuje typowego filmu to może od razu odwrócić się na pięcie bo w takim wypadku na pewno spotka go zawód.
Jak przystało na thriller mamy psychopatycznego mordercę, który jest naprawdę dobry w tym co robi, jest silny, zdeterminowany i bezwzględny. Zabicie dziecka czy młodej kobiety nie stanowi dla niego żadnego problemu. Z drugiej strony mamy bezbronną (?) ofiarę, a raczej 2 ofiary i choć w thrillerach często w tej roli widzimy słabe kobiety to tym razem naprawdę nie wiadomo która z nich będzie musiała wziąć sprawy w swoje ręce. Nie wiadomo kto kim powinien się opiekować.
Motyw upośledzenia umysłowego można spotkać w wielu filmach ale zwykle idzie to w kierunku zamkniętego w sobie dziecka, mającego problemy z komunikacją z otoczeniem, które ma wzbudzać u nas smutek. Bok-soon zachowuje się dokładnie na odwrót. Ciągle gada głupoty, śmieje sie to znowu histeryzuje, buzia jej się nie zamyka i wywołuje u widza śmiech. A przynajmniej u mnie. A skoro juz mówimy o ogólnie rzecz biorąc upośledzeniu umysłowym to odnoszę wrażenie że w tym filmie prawie wszyscy bohaterowie byli nie do końca normalni. Można tylko się zastanawiać kto był bardziej szalony a kto mniej.
Tyle o fabule bo po prostu nie chcę zdradzać niczego. Ten film miesza gatunki momentami wywoływał u mnie napięcie czy smutek by za chwilę doprowadzać mnie do histerycznego śmiechu. Podobała mi się praca kamery, widać że zajmował się tym profesjonalista. Jednym z największych atutów tego filmu jest próba (moim zdaniem dość udana) odejścia od schematów dzięki czemu film potrafi mocno zaskoczyć (przynajmniej ja miałem tak że najczęściej działo się zupełnie nie to czego się w danym momencie spodziewałem). Dialogi też momentami rozbrajają no bo w końcu co może powiedzieć macocha do ociekającego krwią syna stojącego w drzwiach? Spróbujcie zgadnąć :)
Po napisach końcowych uśmiech nie schodził mi z twarzy, w dalszym ciągu obgadywaliśmy różne sceny z filmu, nawet kiedy byliśmy już na spacerze. Film o którym się myśli i który wywołuje u nas emocje inne niż znudzenie to chyba dobry film co nie ? Ja jestem zachwycony aczkolwiek z pełną świadomością mówię ze nie jest to film dla każdego.