Kobieta o wielu (dwóch) twarzach:]. Zgadzam się, że mogło chodzić o jasne i mroczen strony Conchity.

Heh, no nie macie racji. Sam Bunuel wytłumaczył, iż miała grać tylko Boquet, ale nie chciała się rozebrać w scenie tańca i tak pojawiła się druga, która chętniej użyczyła swego ciała. Ciekawe nie?

ciekawe?-nawet bardzo:) Sam myślałem że chodziło o podkreślenie dwoistości kobiecej natury, a tu o wiele prostsza przyczyna

gdzieś wyczytałam, że prawie żaden mężczyzna oglądający ten film nie zauważył tego, że są dwie różne aktorki, natomiast każda kobieta tak. wszystkie rozmowy ze znajomymi to potwierdzają:) w tym samym miejscu autor szczegółowo analizował pierwsze sceny z Conchitą i dokładnie pokazał jakie (jego zdaniem) zabiegi zastosował Bunuel żeby zmylić męską część publiczności. ciekawa jestem czy (L.B.) był świadom, że kobiety od razu zauważą różnicę.

To coś mało spostrzegawczych znajomych masz :) Ja jak była pierwsza scena, w której pojawia się druga aktorka grająca Conichte i główny bohater zwraca się do niej tym samym imieniem to od razu zacząłem się zastanawiać czy coś mi umknęło czy może to zabieg artystyczny... nie wiem jak można nie zauważyć, że to dwie aktorki, podobne figury miały, ale z twarzy to przecież dwa zupełnie różne typy urody.

Oglądając "Przedmiot" po raz pierwszy naście lat temu ok 2-3 w nocy, w którymś momencie, grubo po połowie, coś mi zaczęło nie grać... I aż się wybudziłem na chwilę z filmowego transu. Musiałem prosto usiąść, żeby się utwierdzić, że mi się nie wydaje. Czułem się przez chwilę jak na kwaśnej wycieczce...
Po jakimś czasie oglądaliśmy film u znajomego, była z nami pewna dziewczyna. Tak się pokłóciliśmy (ona i ja), że prawie mnie chciała bić. Była przekonana, że po chamsku chcę jej wcisnąć kit i że to na pewno nie są dwie różne aktorki. Pod sam koniec filmu, tak mnie przepraszała, że dała się przelecieć na chybcika w pokoju obok.

siła perswazji działa cuda, gratuluję zwycięskiego seksu :D

rap ? nie rap?

Mój Chłopak zwrócił mi na to uwagę xd zawsze czułam się od niego bardziej męska. Ja myślałam, że raz była pomalowana, a raz nie. A tu nagle, że inna twarz się okazuje xd

Gdy tylko druga aktorka się pojawiła, zastanawiałem się co się stało z tą pierwszą. Trzeba mieć coś poważnego z oczami, żeby tego nie zauważyć.

Nie wiem gdzie to wyczytales filozofie, przeciz obydwie pokazuja sie nago. Pierwsza w 52 minucie filmu (nago przed lustrem i w lozku) a druga w 99 minucie (tanczac na scenie).
aktorki przedstawiaja dwojaką nature kobiecosci, nie ma co do tego zadnych watpliwosci.

Gdzie przeczytałem? W książce napisanej przez Luisa Bunuela. Może on kłamie, mówiąc o własnym filmie?

Bunuel nie tyle kłamie co konfabuluje, celowo wymyśla historię w prosty sposób zaciemniającą obraz, to część spektaklu, zniekształcania odbioru, gra z widzem - po to żeby zmusić do myślenia, do drążenia tematu - zresztą pierwsza myśl, która przychodzi do głowy to to, że wyjaśnienie jest zbyt banalne (surrealistyczne ? ;) ) - czy wprowadzenie do fabuły dwóch kobiet grających jedną postać mogło być podyktowane tylko i wyłącznie niechęcią jednej z nich do pokazania nagiego ciała, czy na takie rozwiązanie poszedłby reżyser (Reżyser) tylko po to żeby pokazać kawałek pupy czy piersi? ;)

pozdr!

Nic dodać nic ująć. Zgadzam się w 100% z twoją wypowiedzią.

Co to za książka? Bo w Ostatnim tchnieniu w ogóle nie porusza tego tematu.
To JC Carriere zdradził, że Bunuel miał taki pomysł już dużo wcześniej - kilka aktorek/aktorów grających tę samą postać. Kolejny typowy dla niego surrealistyczny żart. Nie mógł tego jednak zrealizować ze względu na koszty i opór kolejnych producentów.
W Mrocznym przedmiocie chciał tylko M. Schneider. Ona jednak, po Ostatnim tangu i psychicznym załamaniu absolutnie nie zgadzała się grać już w żadnym filmie z rozbieranymi scenami. Bunuel nie wyobrażał sobie filmu bez niej i chciał zrezygnować. Wtedy Carriere przypomniał mu ten stary pomysł - 2 aktorki w 1 roli. A ponieważ był to ostatni film Bunuela, producent (Silberman) zgodził się na tak ekscentryczny pomysł.
Nic więcej się za tym nie kryje. Przecież to surrealizm, wyobraźnia wyzwolona z intelektu - nie podlega interpretacji.

chodzi o kompletną nagość (tylko ta na scenie)

Czy Ty oglądałeś ten film? To niby co Boquet w tańcu nie mogła się rozbierać o w innych scenach mogła?

Po prostu może Boquet nie umiała tańczyć falmeco

gdzie wyczytałeś, że nie chciala sie rozebrac? Przeciez obydwie się rozbieraly...

Ale tylko Molina pokazała bobra, a to robi różnicę.

A to nieźle!! Oglądałam film i uznałam, że pada mi chyba na mózg bo od początku wydawało mi się że Conchita to dwie różne osoby :-) Nie mogłam zrozumieć dlaczego raz jej twarz jest łagodna a innym razem jest tak ostra. Zgrzyt w mózgu :) Olśnienie jest miłym uczuciem

Kobieta o dwóch twarzach jest calkiem miłą tezą.

miłą aczkolwiek troszkę banalną

może reżyser chciał, dosłownie pokazać dwulicowość Conchity...

I po co ja to przeczytałem? teraz ominie mnie to wrażenie w filmie....eh

Tak czy siak dla mnie to prosty amatorski film chyba jedyny Brunela który uważam za kiepski a opowiada o starym zboczuchu ot cały urok .

dwa oblicza to mało, każda z nich miała po dwa jak nie więcej : )

Ja bym poszła w drugą stronę. Wydaje mi się, że tu bardziej chodzi o to, kim jest dla głównego bohatera Conchita. Są to dwie kobiety, a niby jedna, wyglądają inaczej, a niby tak samo. Oby dwie są młode, mają bardzo podobne figury, ale zauważcie, że nieco inny temperament(Hiszpanka bardziej żywiołowy, Francuska chłodniejszy). Co istotne, oby dwie są dziewicami. Dla gościa nie liczy się jednak nic więcej ponadto co je łączy, pożąda je w taki sposób, że nie dostrzega tego co pozwoliłoby rozróżnić. Gdy potraktujemy fabułę jako metaforę dążenia do konsumpcji, kreacja Conchity będzie bardzo sugestywna.
Pozdrawiam

NO TAK! ja sie zastanawialam dlaczego raz jest ladniejsza, raz brzydsza :)

Myślę,ze to celowy zabieg, mężczyźni są tak czasami zaślepieni poządaniem,że nie widzą "wyraźnie",to ze ma piękne,lśniące włosy,idealną figure,błysk w oczach,to wystarczy,mężczyźni są tak zaślepieni pożądaniem(kobiety bywają również),że prawdziwa natura kobiety im umyka, natomiast kobiety,pragną miłości bezinteresownej,uielbionej,nieograniczonej,przez co główny bohater jest, no umówmy się średnio przystojnym starcem(co również zostało w filmie podkreślone),bo kobiety zakochują się w miłości niezmaterializowanej,która nie ma twarzy,kształtu,czasami może mieć jedynie delikanty zapach kwiatów ;) To jest z resztą to co bohaterka chciała chyba osiągnąc,chciała wyzbyć go z pożądania,by mógł stać się dla niej miłością.

Ja zauważyłam dwoistość Conchity dopiero kilka minut przed końcem filmu. Spostrzeżenie tego utrudniał fakt, że Carole Bouquet pojawiała się au naturel lub z naprawdę niewielką ilością make-upu, natomiast Angela Molina zawsze miała oczy mocno podkreślone kredką do oczu. Dlatego przez prawie cały film myślałam, że Conchitę gra jedna aktorka, która czasem pojawia się z makijażem, czasem bez :)

Bo Maria Schneider odmówiła.

według mnie są dwie aktorki by uwydatnić zaślepienie głównego bohatera- w swojej zazdrości, swoistej obsesji i egoizmie pożądania, nie dostrzega po prostu kobiety z którą ma do czynienia - interesują go jedynie jego własne uczucia - facet po prostu jest skazany na emocjonalną porażkę -

jego obiekt miłości jest odrealnionym konstruktem - wola kochania przysłania podmiot samej miłości

Dużo lepiej ogladałoby sie ten film gdyby reżyser skupił się na jednej bohaterce, oczywiście na Pani Carol Bouquet.