Portret młodego człowieka, który nie wie, co ze sobą począć. Krąży po mieście, czuje się niespełniony, czuje, że marnuje czas, nie ma żadnego pomysłu na życie. Filmowa opowieść o samotności, zewnętrznej i psychicznej izolacji człowieka, wywołanej zmianą miejsca i warunków bytowania, zrodzonych na gruncie procesu migracji ludności wiejskiej, małomiasteczkowej do wielkomiejskich ośrodków przemysłowych. Wyobcowanie, dręcząca anonimowość człowieka w nowym, nieznanym środowisku, tęsknota za tym co bliskie, znajome, swojskie jest treścią przetworzoną na język obrazów - symboli uzupełnionych słowem mówionym i pisanym - tworzących w sumie nowatorską formalnie pozycję filmową.