Recenzja kompletnie nietrafiona. Film słaby. Sceny z początku filmu męczą, nie wierzysz aktorom, trudno emocjonalnie się w nie zaangażować. Są groteskowe, przerysowane. Reżyser pomylił konwencje. Pojawiają się sceny jak z horroru, motyw z lustrem. Ta metafora nałogu zupełnie nie przekonuje, wręcz bawi. Reżyser skatował w tym filmie Child in time. Jeden fragment utworu w kółko się pojawia. Ta jak by reżyser za bardzo się ucieszył faktem, że dostał prawa na wykorzystanie kilkunastu sekund piosenki. Uwielbiam ten kawałek, ale po którymś razie (słysząc go w kontekście scen z okresu narkomanii g bohatera) miałem ochotę wyjść z kina. Druga część filmu jeszcze słabsza. To film o sportowcu, by przebiec 2 x Ironmana trzeba być kozakiem. Włożyć bardzo dużo w trening. Tu tego nie czuć i... nie widać. Aktor nie wygląda jakby mógł przebiec maraton. Nie mówiąc o Ironmanie (ale to najmniejszy problem). W filmie nie czuć walki, wyzwania z jakim mierzył się Górski. Zabawne sceny z Monaru (nie piszę o zasadach, jakie tam panowały, takie były) piszę o tym, jak to pokazano. Statyści nie są jak ludzie, a jak szare tło bez wyrazu. Film bardzo traci na wiarygodności przez takie sceny. Wreszcie USA, niestety widać, że było cienko z budżetem. Ostatnia scena, to jakiś koszmar. Dosłownie. Znów reżyserowi pomyliły się konwencje. Najlepiej o życiu Górskiego opowiada ostatnie 30 sek filmu. Jest najbardziej przejmujące i prawdziwe. Nastawiałem się na opowieść o walce i zwycięstwie. Dostałem mdłą historię z drewnianym aktorstwem Gierszała. Film daleki od "Bogów". Słowem nie polecam, strata czasu.