W ciągu ostatnich 150 lat odkryto liczne przykłady sztuki prehistorycznej, z których większość to niezwykle realistyczne przedstawienia zwierząt: koni, żubrów, lwów, koziorożców, reniferów, dzików i mamutów. Historycy próbują odkryć, dlaczego te dzieła powstawały w jaskiniach i jakie było ich znaczenie. Malowidła te są pełne życia, a niektóre zwierzęta wydają się wręcz poruszać, lecz aby osiągnąć taki efekt, prehistoryczni artyści musieli rozbić ich ruch na fazy. Na przykład obraz konia z jaskiń Lascaux we Francji składa się z wielu wersji zwierzęcia reprezentujących różne pozycje ruchu. W ten sposób udawało się oddać dynamikę zachowania zwierząt. Reżyser i archeolog Marc Azema wyodrębnia te pojedyncze obrazy i wyświetla je po kolei, pokazując, że odtwarzają się jak kreskówka. Animacje graficzne, które przedstawiają ruch zachodzący w określonym czasie, układają się w graficzną ruchomą mikropowieść, np. relacje z łowów i polowań.