Niby nienawidzę takiej formy. Twórca włącza kamerę, a cała reszta toczy się dalej. Reżyser przyjmuje jedynie rolę podglądacza... Jednak w tym wypadku brak ingerencji okazał się o dziwo dla tej produkcji rzeczą właściwą. Tym bardziej, że historia chwyta za serce. Jestem pełen podziwu dla Tomka i Magdy. Nie wiem jak z takim spokojem potrafią mówić o tym co ich otacza. Lecz istnienie takich ludzi oraz ich konsekwencja w dążeniu do tego by mały Leo miał lepiej jest piękne.
Świetny film, rewelacyjne sceny, mnóstwo przemyśleń po seansie. Warto.