I tak oto danie się oczarować woke-bzdurami spowodowało, że stracili 30 wspólnych lat. Tak się kończy feminizm - smutkiem i łzami. Oczywiście twórcy filmu chcieli pocieszyć widza, pokazać mu, że ta pani w latach 2025-2055 odniosła niesamowity sukces naukowy, spełniła się. Ale to niewiarygodne, bo tego nie pokazali, tylko pokazali ich spotkanie po 30 latach - to, co tak naprawdę jest najważniejsze, czyli miłość. Ale chcą nam wmówić, że nie, bo "prawa kobiet". Obawiam się, że za 15-20 lat tego typu filmy będą się kończyć tym, że on wróci do 1966 i sczeźnie ze smutku i rozpaczy, bo popełnił błąd, że wrócił, a ona jako feministka piątej fali, zostając w 2025, podbije świat. Bo dziś jeszcze pokazują, że tak naprawdę to ich uczucie było najważniejsze (mimo, że woke wygrywa, nawet kosztem rozstania na trzy dekady). Choć ja bym im zrobił spotkanie w tym 1996 inne, bardziej realne - on z nową żoną, chwila rozmowy, ale jednak idą w swoim kierunku i on już nie wraca do tego, co było, a ona zostaje ze swoim "sukcesem naukowym".