Naprawdę nie krępuje Was oglądanie z bliska takich rzeczy? To film dla osób z bakcylem wścibskiego sąsiada. Kiedyś ludzie mieli klasę, nie było mowy o takiej publicznej, patologicznej i intymnej wiwiseksji urbi et orbi. Czasy klasy i arystokratycznych zachowań minęły. Podniecamy się kłotnią niezrównoważonych bab.

Tak tak... Znamy to. "Ach ta dzisiejsza młodzież", powiedział Sokrates do Platona.

To nie o to chodzi.

Ja tam odnajdywalam siebie, nie sąsiadów.

Dokładnie tak samo to odebrałam! Coś niesamowitego! Spłakałam się niesamowicie na filmie.

Ja myślę, że wiele osób odnalazło w filmie siebie lub choćby jakąś cząstkę, z którą mogło się utożsamić, jak na przykład poczucie bycia w jakiś sposób skrzywdzonym dzieckiem (niewystarczająco kochanym/ niezauważanym/ niedocenianym etc.) czy też w przypadku matek - poczucia, że została ze wszystkim sama. Myślę, że w filmie został głośno wypowiedziany i nazwany ból, który siedzi stłamszony w wielu córkach i matkach. Czego dowodem może być również to [UWAGA SPOILER], że kobiety mimo, iż w rzeczywistości nie były spokrewnione i nie miały wcześniej przygotowanego scenariusza, to swoje role odegrały super super wiarygodnie.