W czasie wybuchu nuklearnego flaga nad farmą Dahlbergów powiewa od lewej strony ekranu, tymczasem niesione wybuchem szczątki wlatują do domu od prawej strony.
Kiedy nastoletnia Denise Dahlberg ucieka w panice polem po wybuchu nuklearnych, wpada na martwą krowę i przesuwa ją. Widać więc wyraźnie że w rzeczywistości jest to tylko makieta zwierzęcia, ponieważ prawdziwe ciało byłoby zbyt ciężkie.
Kiedy dr Austin wyjaśnia skutki impulsów elektromagnetycznych wywołanych wybuchem nuklearnym, mówi: "To wszystko jest teorią. Nigdy się coś takiego nie wydarzyło". W rzeczywistości, 9 lipca 1962 roku, Stany Zjednoczone zdetonowały głowicę o sile 1450 kiloton na wysokości 400 km, w teście zwanym Starfish Prime, niedaleko wyspy Johnston leżącej na Pacyfiku. Ze względu na jego wysokość, wybuch rozprzestrzenił falę impulsów, która spowodowała znaczne przestoje i uszkodzenia 800 km dalej, w Oahu na Hawajach.
Kiedy pociski wzbijają się w powietrze, pani Hendry znajduje się przy toaletce w swoim różowym szlafroku. Gdy podbiega do okna zobaczyć pociski, jest okryta tylko prześcieradłem, lecz gdy odchodzi od okna i przechodzi do drzwi na dole, znów jest w różowym szlafroku.
Tuż po tym jak Steven Klein zostaje wyrzucony na wiejskiej drodze, widać jak nadjeżdża samochód, ale nigdy nie mija go i znika w następnym ujęciu.
Kiedy dr Oakes słucha radia, jadąc po autostradzie, ujęcie wewnątrz samochodu pokazuje że jedzie prawym pasem. W następnym ujęciu z wnętrza widać, że jest na lewym pasie i przekracza prawy, aby zjechać z autostrady.
W scenie otwierającej, kiedy Billy McCoy i jego kontrahenci omawiając interesy, lecą helikopterem do bazy, widać na drzewach poniżej cień śmigłowca Bell 206 Jet Ranger, ale podczas ujęcia kamery z zewnątrz, widzimy, że w rzeczywistości jest to model Bell UH-1N Huey.
Kiedy Denise Dahlberg wybiega po ataku z domu i jest ścigany przez Stephena Kleina, obaj są pokryci popiołem, ale kiedy wracają do domu obaj są czyści.
Gdy pociski zostają wystrzelone z bazy w Kansas, w tle widzimy góry. W rzeczywistości w Kansas nie ma gór.
Film nakręcono w Harrisonville, Kansas City (Missouri, USA), Lawrence, De Soto (Kansas, USA), Calabasas i w Los Angeles (Kalifornia, USA).
Premiera była dużym wydarzeniem medialnym. W filmie dochodzi do wojny nuklearnej. Żaden z reklamodawców nie chciał wykupić czasu antenowego przypadającego po jej wybuchu. W związku z tym druga połowa filmu emitowana była bez reklam.
Stacja ABC podczas premiery filmu uruchomiła specjalne gorące linie, by móc uspokajać ludzi w trakcie i po jej zakończeniu, tłumacząc im, że wydarzenia w filmie są fikcyjne.
Akcja filmu rozgrywa się głównie w mieście Lawrence w stanie Kansas, które zostało wybrane przez scenarzystów, by ukazać, jak niszczący wpływ na wszystkich i wszystko ma wojna nuklearna. Co ciekawe, podczas Zimnej Wojny uważano, że Lawrence będzie jednym z niewielu miast całkowicie nienaruszone przez wojnę, ze względu na jego położenie w pobliżu ścisłego centrum geograficznego Stanów Zjednoczonych.
Z pełnym wsparciem i zachętą władz miasta Lawrence filmowcy ze stacji ABC w kilka tygodni zamienili miasteczko w nuklearną pustynię. Około 2.000 mieszkańców, w tym wielu studentów Uniwersytetu Kansas, zostały zatrudniono jako statystów i płacono im 50 dolarów za ogolenie głowy do łysa i postępowanie na planie tak, jakby umierali na chorobę popromienną.
Nie mogąc uzyskać od amerykańskiego Departamentu Obrony pozwolenia na użycie archiwalnych zdjęć tzw. grzyba atomowego (choć bezproblemowo uzyskali zbiór filmów z prób odpalania balistycznego pocisku międzykontynentalnego Minuteman III), producenci zostali zmuszeni do stworzenia go przy użyciu efektów specjalnych.
Departament Obrony USA współpracował z filmowcami pod warunkiem, że w filmie będzie jasno pokazane, że to Sowieci, a nie Stany Zjednoczone, uruchomili swoje rakiety jako pierwsi.
Kilka scen z efektami specjalnymi, które zostały zaplanowane w oryginalnym scenariuszu, musiało zostać usuniętych, gdy czas trwania filmu został skrócony z 4 do 2,5 godziny. Wśród usuniętych scen znajdowała się m.in. ta pokazująca wybuch nuklearny z lotu ptaka, czy też scena ze spreparowaną kroniką filmową, pokazującą wymianę nuklearną pomiędzy NATO a siłami Układu Warszawskiego.
Zdjęcia do filmu trwały od 16 sierpnia do 10 września 1982 roku.