Ten film mógł stać się kolejnym tandetnym thrillerem, próbującym z marnym skutkiem imitować "Psychozę", ale na szczęście reżyser wiedział, co robi.

Film jest przede wszystkim bardzo sprawnie nakręcony. Ma swój klimat, dzięki któremu widz już po pierwszych scenach może wczuć się w fabułę. Wszystko opiera się na psychologicznej grze pomiędzy chłopcem a jego nianią. Początkowo nie znamy powodów jego niechęci do niej, a gdy je poznajemy wciąż pozostaje pytanie, czy Joey mówi prawdę. Nie chcę tutaj zbyt wiele zdradzać, napiszę więc jedynie, że długo nie jesteśmy pewni, o co chodzi, a czas oczekiwania na tę wiadomość na pewno nie nuży.

"Niania" jest na pewno warta polecenia. Bardzo dobra rola młodego Williama Dixa. Co do Bette Davis - ta produkcja jest zdecydowanie jedną z lepszych w późniejszym etapie jej kariery, jednak sama jej gra mnie nie zachwyciła. Wybałuszanie oczu to trochę za mało, by stworzyć wiarygodną postać. Niania w jej wykonaniu powinna budzić większą grozę, tymczasem tu wydaje się tylko lekko infantylna i pozbawiona kilku klepek.

Film wciąga, zaskakuje, momentami nawet przeraża (niektóre ujęcia przypominały mi te ze "Wstrętu" Polańskiego). 8/10