Osią filmu są te fragmenty życiorysu Stanisława Janickiego, które można opisać jako sceny filmowe. Obrazowo towarzyszą im skromne inscenizacje, którym daleko do realizmu, a opierają się na sile i pomysłowości obrazu. W opowieściach odnajdujemy dzieciństwo, które zahacza o czas II Wojny Światowej, czas szkolny, studia dziennikarskie, pracę w "Żołnierzu Wolności", "Filmie", "Kinie", o program telewizyjny "W starym kinie", pracę w Wytwórni Filmów Oświatowych.