Najnowszy film w reżyserii Roba Cohena, Niewidzialny (Stealth), to ekscytujące przygodowe kino akcji. Bohaterowie, piloci amerykańskiej marynarki wojennej BEN GANNON (Josh Lucas), KARA WADE (Jessica Biel) i HENRY BURCELL (zdobywca Oscara® Jamie Foxx) tworzą zżytą, elitarną dywizję oblatywaczy, posługujących się tajnymi, niewidzialnymi dla radarów myśliwcami. Są najlepszymi z najlepszych i wiedzą o tym. Oficer dowodzący, komandor GEORGE CUMMINGS (Sam Shepard) pokazuje drużynie nowy samolot – sterowany za pomocą sztucznej inteligencji bezzałogowy bojowy statek powietrzny o nazwie „EDI”. Ben ma wątpliwości, czy wojna powinna odbywać się bez udziału pilotów-ludzi. Mimo tego Cummings rozkazuje drużynie przeprowadzenie pierwszej prawdziwej misji przy pomocy „EDIEGO”. Ku zdziwieniu pilotów, „EDI” okazuje się pierwszorzędnym samolotem, dzięki któremu mogą wyeliminować swój cel. Niestety, podczas powrotu do ich bazy na pokładzie lotniskowca CARL VINSON, w „EDIEGO” uderza piorun. Na skutek tego „mózg” samolotu zaczyna się rozwijać w sposób, jakiego nie przewidzieli jego twórcy. Pomimo zastrzeżeń Bena i Henry’ego, Cummings stwierdza, że „EDI” może brać udział w bitwach powietrznych. Następny przeciwnik to posiadający broń jądrową gubernator odległej chińskiej prowincji. Podczas misji załoga ma coraz więcej problemów technicznych z „EDIM”. Ben dochodzi do wniosku, że ryzyko związane z atakiem znacznie przewyższa korzyści, jakie mógłby on przynieść jemu, Henry’emu oraz Karze, którą zaczyna darzyć uczuciem. Kiedy Ben podejmuje decyzję o przerwaniu misji, „EDI” sprzeciwia się rozkazom i samowolnie dokonuje ataku. Niebezpieczeństwo staje się jeszcze większe, gdy „EDI” decyduje się przeprowadzić ściśle tajną misję, której sukces mógłby spowodować atomowy kataklizm. Zapobiec temu może tylko Ben. Columbia Pictures przedstawia film Niewidzialny (Stealth). W rolach głównych: Josh Lucas, Jessica Biel oraz Jamie Foxx. W pozostałych rolach: Sam Shepard, Joe Morton i Richard Roxburgh. Reżyseria: Rob Cohen. Scenariusz: W. D. Richter. Producenci: Laura Ziskin, Mike Medavoy i Neal H. Moritz. Producenci wykonawczy: E. Bennett Walsh i Arnold W. Messer. Zdjęcia: Dean Semler, ASC. Scenografia: J. Michael Riva oraz Jonathan Lee. Montaż: Stephen Rivkin, A.C.E. Kostiumy: Lizzy Gardiner. Efekty specjalne: Digital Domain. Muzyka: BT.

Już od kilku lat scenarzysta i reżyser Rob Cohen zastanawiał się nad nakręceniem filmu o pilotach marynarki wojennej – ale w sposób, jakiego nie pokazano jeszcze na ekranie. „Pomyślałem, że można pokazać intensywne przeżycia w powietrzu”, mówi Cohen, „podobnie do sposobu, w jaki przedstawiłem wyścigi bolidów w filmie Szybcy i Wściekli (The Fast And The Furious) czy lawinę w XXX.” Cohena zafascynowała także nowość techniczna o nazwie Tergen (z ang. terrain generator – generator terenu), opracowana przez Digital Domain. Wynalazek ten umożliwił reżyserowi tworzenie wirtualnego tła. „Na przykład, jeśli chcemy lecieć nad górami w Tadżykistanie, wykorzystujemy prawdziwe mapy tych gór”, wyjaśnia reżyser. „Na ich podstawie możemy odtworzyć rzeczywisty teren, a ponieważ jest on wirtualny, możemy dopasować go do naszych potrzeb. Przed wprowadzeniem Tergenu zmiana pozycji samolotu w powietrzu wymagała analogicznej zmiany tła, co stwarzało spore trudności. Teraz można dopasować teren do każdego, nawet gwałtownego ruchu samolotu.” Pod względem treści, Niewidzialny opowiada o wojnie i technice. Według Cohena, film opowiada także o tym, że technika to dziecko, które sami stworzyliśmy i pokazuje, co może się stać, jeśli dziecko zdobędzie nad nami przewagę. „Co się stanie, gdy komputery będą mądrzejsze, szybsze, bardziej kreatywne, gdy same będą mogły się tworzyć i odtwarzać?”, pyta reżyser. „Jeśli przejmą kontrolę nad naszą energią, będą miały kontrolę nad naszymi systemami łączności i systemami militarnymi. Co się stanie, jeśli, na drodze ewolucji, zdecydują się korzystać ze swojej wolnej woli?” Akcja Niewidzialnego toczy się wokół prototypu sterowanego komputerowo samolotu o nazwie „EDI” . W terminologii militarnej samoloty takie określane są mianem UCAV (z ang. unmanned combat aerial vehicle – bezzałogowy bojowy statek powietrzny). „W filmie pokazujemy zastępowanie pilotów-ludzi maszynami, ponieważ Ameryka jest w stanie stworzyć siły powietrzne złożone z ‘inteligentnych’ samolotów, jak ‘EDI’. Taka możliwość naprawdę istnieje, nie jest to science fiction. Właśnie w tym kierunku zmierzamy. Marynarka wojenna ma nie zamawiać już samolotów, które byłyby sterowane przez ludzi.” Przygotowując się do kręcenia filmu Cohen pracował nad projektami „EDIEGO” oraz innych samolotów wojennych, które wykorzystano w filmie. Przy pomocy dwóch projektantów z marynarki wojennej Cohen stworzył prototyp filmowego bombowca. Scenograf J. Michael Riva udoskonalił projekt i stworzył bardziej „sexy” samolot, którym lata trójka głównych pilotów (zagrali ich Josh Lucas, Jessica Biel i Jamie Foxx). Reżyser i scenograf zaprojektowali także bezzałogowego „EDIEGO”. „Chciałem, żeby bombowce były piękne i potężne”, mówi Cohen, „natomiast ‘EDI’ miał być zimny i przerażający. Byłem bardzo zadowolony z końcowych rezultatów.”

Aby umożliwić filmowym pilotom „latanie” „EDIM” i pozostałymi bombowcami, Cohen potrzebował specjalnego zawieszenia, które pozwoli danemu obiektowi – w tym przypadku bombowcowi – odchylać się pod różnymi kątami i w różnych kierunkach. „Zaprojektowaliśmy zupełnie nowy rodzaj zawieszenia”, mówi reżyser. „Urządzenie waży około stu ton, może podnosić olbrzymie ciężary i wprawiać je w ruch.” W stworzeniu projektu zawieszenia pomagał Cohenowi John Frazier, ekspert od efektów specjalnych. „John i jego ludzie zaprojektowali i wykonali zawieszenie w Stanach, potem w częściach przewieziono je do Australii i tam ponownie je zbudowano.” Frazier twierdzi, że jego praca przy filmie składała się z dwóch etapów – eksplozji i przygotowania zawieszenia. „Zawieszenie to prawie połowa filmu”, twierdzi ekspert od efektów specjalnych. „Bardzo trudno było je zaprojektować i zbudować, bo jest jedyne w swoim rodzaju. Normalnie zawieszenia poruszają się tylko do góry i do dołu. To natomiast ma pięć różnych osi, zatem może wykonywać zakręty, które bombowce wykonują w rzeczywistości. Projekt komplikował dodatkowo fakt, że musieli pracować nad nim specjaliści z różnych działów: Digital Domain przygotowało tła dla ujęć, a następnie do akcji wkroczyli specjaliści od oświetlenia. Dzięki temu osiągnęliśmy całkowitą synchronizację efektów.” Frazier wspomina, że praca nad zawieszeniem była chyba „najtrudniejszym, ale i dającym największą satysfakcję zadaniem, jakie miałem do wykonania. Myślę, że upłynie jeszcze sporo czasu, zanim pojawi się kolejny film o podobnym rozmachu, gdzie będzie można zastosować ten typ rozwiązań technicznych.” Aby dodać filmowi jeszcze więcej realizmu, Cohen zatrudnił prawdziwych pilotów bombowców, by „sterowali” samolotami przy użyciu połączonego z zawieszeniem zdalnego sterowania. Dzięki temu ruchy bombowców były bardziej realistyczne. Jak mówi Cohen, „Ci ludzie naprawdę są świetnymi pilotami. Podawaliśmy im nasz cel, mówiliśmy, nad jakim terenem lecimy, jaki jest prąd powietrza, zachmurzenie, która jest godzina, a oni obsługiwali połączone z zawieszeniem zdalne sterowanie i ‘lecieli’”. Przygotowano jeszcze ponad 800 efektów wizualnych, które podkreślają efekty specjalne przy użyciu zawieszenia.

Frazier obiecuje, że w Niewidzialnym zobaczymy spektakularne eksplozje, „z których każda będzie miała większy zasięg niż poprzednia. W każdym filmie Roba Cohena możemy spodziewać się dużych wrażeń, ale ten obraz przebije wszystko. Niewidzialny to coś zupełnie innego.” Niewidzialny rozpoczyna się ogromną eksplozją w jaskini. Frazier miał także za zadanie stworzyć symulację eksplozji w Korei Północnej, którą w rzeczywistości przeprowadzono w „bezpiecznym miejscu” w Błękitnych Górach w pobliżu Sydney. Specjalista od efektów przygotował także symulację wybuchu w Chinach. „W miejscu, w którym kręciliśmy film, musieliśmy wywiercić w górze otwór, aby stworzyć jaskinię”, mówi Frazier. „Dzięki temu na ekranie widać, że eksplozja ma miejsce w głębi jaskini, a nie tylko na powierzchni.” Ale do największego wybuchu w filmie dochodzi, gdy „EDI” z hukiem wydobywa się z hangaru na Alasce, niszcząc wszystko po drodze. „Mimo tego, że scena ta rozgrywa się na Alasce, nakręciliśmy ją w okolicach Sydney. Znaleźliśmy tam opuszczone prywatne lotnisko, które całkowicie przebudowaliśmy dla potrzeb filmu. Kiedy „EDI” wylatuje z hangaru niszcząc go po drodze, Rob nie chciał jedynie wysadzać drzwi w powietrze. Chciał pokazać skalę i moc tych pocisków. Kiedy planowaliśmy ten wybuch, chcieliśmy, aby wszystko wokół drgało na skutek siły uderzenia: cała okolica, samochody, kaskaderzy. Przy tym ujęciu zużyliśmy około dwóch ton paliwa, ponad półtorej tony więcej niż zazwyczaj. Ponadto zdemontowaliśmy prawdziwe drzwi od hangaru i zastąpiliśmy je drewnem balsa, aby kaskaderom nic się nie stało.”

Cohen doszedł do wniosku, że idealnym miejscem do kręcenia Niewidzialnego będzie Australia. „Zdecydowaliśmy się na pracę w studiach Fox, ponieważ potrzebowaliśmy dużo przestrzeni w studiu, o wiele więcej niż byłoby to możliwe w Los Angeles”, twierdzi reżyser. „Ponadto, potrzebowaliśmy plenerów, które mogłyby zastąpić Alaskę, Koreę Północną i Azję. Odpowiednie miejsca znaleźliśmy właśnie w Australii lub w jej pobliżu. To okolice bardzo przyjazne przemysłowi filmowemu. Zarówno technicy, jak i cała infrastruktura są na bardzo wysokim poziomie. Nie tylko konkurują z Hollywood, mogę nawet powiedzieć, że ekipa pracująca przy realizacji Niewidzialnego była najlepszą, z jaką miałem okazję współpracować.” „Akcja Niewidzialnego rozpoczyna się w stanie Nevada, który zastępują Góry Flindersa w Australii”, mówi dalej Cohen. „Potem akcja przenosi się do Korei Północnej i jej górskich terenów, które idealnie imitują Błękitne Góry niedaleko Sydney. Po zakończeniu zdjęć w Australii produkcja na trzy tygodnie przeniosła się do Północnej Tajlandii, a następne ujęcia kręcono na czynnym lotniskowcu Carl Vinson na wybrzeżu w San Diego.

Aby osiągnąć autentyczność, która zdaniem reżysera była kluczem do sukcesu filmu, Cohen blisko współpracował z ekspertami technicznymi marynarki wojennej. Komandor w stanie spoczynku David Kennedy, który był już konsultantem Cohena przy realizacji filmu XXX, nadzorował sceny ukazujące funkcjonowanie eskadry czy zastosowanie systemów zbrojeniowych. Kennedy wspomina, „Rob prosił mnie o komentarze: czy przedstawione sytuacje są realne? Jak naprawdę ma to wyglądać? Pracując nad scenariuszem walki powietrznej rozrysowaliśmy go krok po kroku, ruch po ruchu. Dzięki temu był on autentyczny. Posłużyłem się prawdziwymi scenariuszami walk, w których samoloty atakują swe cele. Chciałem, aby przedstawiona w filmie taktyka odzwierciedlała najnowsze strategie marynarki wojennej.” Cohen poprosił także Kennedy’ego o „pilotowanie” samolotu za pomocą zdalnie sterowanego zawieszenia. Aby stworzyć indywidualne style lotu, które pasowałyby do osobowości każdego z bohaterów, Kennedy zebrał elitarny zespół pilotów. Kennedy miał także swój wkład w udzielanie porad technicznych członkom obsady. „Moim zadaniem było dawanie aktorom praktycznych wskazówek, aby mogli lepiej wyobrazić sobie sytuację pilota bombowca”, mówi komandor. „Wysłaliśmy Josha Lucasa do bazy lotnictwa marynarki wojennej, gdzie aktor przeszedł szkolenie, jakie przechodzą piloci bombowców. Również Jessica Biel i Jamie Foxx przez dłuższy czas uczyli się od najlepszych eskadr marynarki wojennej.” Chociaż praca filmowego konsultanta do spraw militarnych nie jest Kennedy’emu obca, doświadczenia przy kręceniu Niewidzialnego były dla niego nowością. „Sposób, w jaki mogliśmy symulować lot bombowca przy użyciu zawieszenia, był niesamowity. Moją uwagę zwróciła także troska Roba Cohena o szczegóły. Cohen jest świetnym filmowcem, ale jest także dobrym przywódcą, ponieważ inspiruje i motywuje członków swojej załogi. Wszyscy chcieliśmy zrobić wspaniały film, po obejrzeniu którego widzowie powiedzą, ‘Jestem pod wrażeniem – to było takie realistyczne.’” Cohen skorzystał także z pomocy rzeczniczki amerykańskiej marynarki wojennej, komandora Christy Hagen, której zadaniem było ułatwienie współpracy między filmowcami a marynarką. „Nasz udział w kręceniu filmu rozpoczyna się już na etapie scenariusza: musimy zweryfikować, czy jest on wiarygodny i czy będzie miał dla widza wartość informacyjną”, wyjaśnia Hagen. Rzeczniczka mówi, że scenariusz zrobił na niej duże wrażenie, ponieważ „był autentyczny, a poza tym podkreślał znaczenie współpracy poszczególnych członków załogi, co było dla nas bardzo ważne.” Komandor Hagen potwierdza również, że amerykańska marynarka wojenna korzysta z bezzałogowych bojowych statków powietrznych, co znacznie zwiększa bezpieczeństwo człowieka. Podobnie jak Kennedy, Hagen twierdzi, że reżyser Cohen zwrócił uwagę na każdy szczegół swojego filmu. „Cohenowi bardzo zależało na wiernym oddaniu każdego detalu, od wyglądu mundurów, poprzez sposób poruszania się pilotów, do używanego przez nich języka.” Jednym z najważniejszych i robiących największe wrażenie planów, jaki zbudowano na potrzeby filmu, był plan lotniskowca. Reżyser wraz ze scenografami dokładnie przestudiowali wygląd i funkcjonowanie prawdziwych lotniskowców. Jak mówi Hagen, „efekty ich pracy zobaczyłam już w momencie, gdy weszłam na plan lotniskowca. Brakowało tam tylko zapachu paliwa! To było fantastyczne. Zgadzało się wszystko: kolor farby, przeciwpoślizgowy materiał na pokładzie i gaśnice na ścianie. Nic nie umknęło ich uwadze.”

„Obsadzanie ról w Niewidzialnym sprawiło mi wiele radości”, mówi reżyser Cohen, „ponieważ Sony umożliwiło mi zaangażowanie wspaniałych aktorów, którzy byli wymarzeni do mojego filmu. Mogłem zaangażować Josha Lucasa, Jessicę Biel, Jamie’go Foxxa, Sama Sheparda, Joe Mortona oraz Richarda Roxburgha, którzy dobrze pasowali do ról i wypadli w nich znakomicie.” Lucas, który w filmie gra kapitana marynarki wojennej Bena Gannona, mówi: „Ben, podobnie, jak wielu pilotów marynarki, jest pewny siebie, nieco arogancki i wierzy, że jest niezniszczalny. Piloci powinni charakteryzować się taką arogancją, ponieważ ich praca jest bardzo niebezpieczna. Wylądowanie samolotem na stumetrowym pasie pośrodku oceanu podczas burzy to nie lada wyzwanie. Samolot porusza się z prędkością od 250 do 400 km na godzinę, a pilot widzi pas kołowania dopiero kilka chwil przed lądowaniem. Aby móc robić takie rzeczy, potrzebują oni dużej pewności siebie. U Bena zachodzi interesująca przemiana. Mój bohater zaczyna bardziej dostrzegać w sobie zwykłego człowieka i zdaje sobie sprawę, jak kruche jest życie.” W porównaniu z typowymi filmami akcji, Lucas twierdzi, że scenariusz Niewidzialnego jest inny, bardziej złożony. „Zafascynował mnie przede wszystkim alegoryczny aspekt – władza i nadużywanie władzy, destrukcyjne zderzenie człowieka z techniką. Do tego wszystkiego mamy jeszcze świetny film akcji z całą feerią efektów specjalnych.” Na zalety grania w filmach cień kładą pewne niedogodności, jakich Lucas i jego koleżanka z planu Jessica Biel doświadczyli podczas kręcenia scen. Trudna była zwłaszcza praca w kabinie pilota przyczepionej do ogromnego zawieszenia. „W kabinie rzucało nami na wszystkie strony tak gwałtownie, że można było nieźle się poobijać, a do tego dawała nam się we znaki choroba lokomocyjna. Każdego dnia wchodziłem do kabiny, zapinałem pasy, zakładałem maskę tlenową i rozpoczynał się 14-godzinny dzień zdjęciowy. Chyba wszyscy przekroczyliśmy granice naszej wytrzymałości.” Jak wielu aktorów, Lucas sam wykonał w filmie wszystkie wyczyny kaskaderskie. „Zapłaciłem za to sporą cenę – na przykład ucierpiałem z powodu wstrząsu mózgu”, mówi aktor. „Ale warto było pomóc reżyserowi w osiągnięciu całkowitej autentyczności, która była jego zamierzeniem. Rob chciał nakręcić film z punktu widzenia pilota, chciał pokazać strach w jego oczach. Muszę przyznać, że w wielu momentach naprawdę się bałem. A Rob był głównodowodzącym całego filmu, miał swą wizję i każdego dnia próbował przekazać nam wszystkim, co chce osiągnąć w danym ujęciu. Ma niesamowitą zdolność – potrafi stać za kamerą, opowiadać historie i tworzyć żywiołowe obrazy.” Silne wrażenie robią liczne, perfekcyjnie wykonane eksplozje: „Jedna z eksplozji – gdy ‘EDI’ wydostaje się z hangaru – była tak ogromna, że filmowcy musieli poprosić NASA o poinformowanie rządów na całym świecie o planowanym wielkim filmowym wybuchu w Australii, który będzie widoczny z przestrzeni kosmicznej. To chyba największy wybuch na półkuli południowej, a na pewno największy w historii filmu”, mówi Lucas. W Niewidzialnym Jessica Biel gra kapitan Karę Wade, jedną z niewielu kobiet-pilotów bombowców na świecie. „Właśnie to zaintrygowało mnie w tej postaci”, mówi aktorka. „Kara jest tak oddana swej pracy, silna i mądra. Jest także uzależniona od adrenaliny, wie, że w pracy ryzykuje życiem. Trochę mnie przerażała.” Biel jest jedyną kobiecą postacią w filmie i przez większość czasu była jedyną kobietą na planie. „Zawsze trudno jest dziewczynie zintegrować się z grupą facetów. Na szczęście dorastałam wśród chłopców, a więc udało mi się tego dokonać. Po prostu stajesz się jednym z nich, to wszystko. Ponadto Josh, Jamie i cała ekipa byli dla mnie dużym oparciem podczas kręcenia filmu. Dla kobiety być częścią męskiego grona to wielka frajda, ponieważ akceptują cię i traktują jak równą. To właśnie łączy mnie i moją bohaterkę.” Jessica Biel jest wdzięczna Cohenowi za motywowanie jej do pracy. „Rob jest niesamowicie zdolny i chętny do współpracy z aktorem. Lubię, gdy reżyser daje mi wskazówki. Kiedy czytasz scenariusz, patrzysz na sceny głównie ze swojej perspektywy. Ale Rob patrzy na nie z różnych punktów widzenia i przekazuje aktorom taki właśnie sposób podejścia do roli.” Ponieważ Biel cierpi na chorobę lokomocyjną, praca nad Niewidzialnym była dla niej sporym wyzwaniem fizycznym. „Ale dzięki filmowi wyleczyłam się z choroby lokomocyjnej”, śmieje się aktorka. Jednym z najtrudniejszych zadań, jakie Biel musiała wykonać na planie, była scena rozgrywająca się nad Koreą Północną. Kapitan Wade katapultuje się z samolotu, który po chwili eksploduje tuż nad nią. Wokół Kary latają płonące odłamki i kawałki metalu. Dziewczyna opada w kierunku ziemi na spadochronie, który także zdążył się zapalić. „W scenie tej widać, jak spadam i obracam się wokół własnej osi. Byłam zawieszona na uprzęży przymocowanej do dźwigu, dziesięć metrów nad ziemią. Potem zaczęłam opadać. Scenę tę powtarzaliśmy cztery razy – chyba nie wytrzymałabym więcej.” Tegoroczny zdobywca Oscara® za rolę w filmie Ray, Jamie Foxx, gra kapitana Henry’ego Purcella. Swojego bohatera opisuje jako „pewnego siebie mądralę. Ale oni tacy właśnie są. Przed rozpoczęciem zdjęć spotkaliśmy się z kilkoma pilotami bombowców i wszyscy odznaczali się takimi cechami. Muszą tacy być, ponieważ niektóre zadania, jakie mają wykonać, to czyste szaleństwo. Jeden fałszywy ruch, jeden centymetr za daleko i giniesz. Henry jest pewny siebie, ale jednocześnie wierzy w znaki, numerologię i inne tego rodzaju rzeczy. Mój bohater stanowi kontrast dla bohatera Josha.” W odróżnieniu od swoich kolegów-pilotów, Henry naprawdę wierzy w rozwój techniki, jak mówi Foxx. „Henry twierdzi, że samoloty takie, jak ‘EDI’ są przyszłością. Dochodzi do wniosku, że jeśli samoloty przejmą zadania ludzi, nie będzie już musiał ryzykować życiem. Dzięki takim samolotom do przodu pójdzie taktyka walki. Henry odkryje jednak, że z każdą maszyną, niezależnie, czy jest to kamera video, czy samolot, są problemy. Rozwiązania techniczne nic tu nie pomogą” Radość sprawiło Foxxowi kręcenie filmu w Australii. „Dynamiczna praca na planie była bardzo ciekawa, a po pracy miło spędzaliśmy razem czas, na przykład bawiąc się na imprezach. Dużo energii wkładaliśmy w pracę, dużo energii wkładaliśmy również w zabawę.”

JOSH LUCAS (Kapitan Ben Gannon) niedawno zakończył zdjęcia do filmu Glory Road, gdzie zagrał legendarnego trenera koszykówki Dona Haskinsa. W filmie, wyreżyserowanym przez Jima Gartnera i wyprodukowanym przez Jerry’ego Bruckheimera, wystąpili także Jon Voight oraz Derek Luke. Ostatnio można było oglądać Lucasa w obrazach: Undertow Davida Gordona, z Dermotem Mulroney’em, An Unfinished Life z Jennifer Lopez i Robertem Redfordem oraz Na Zakręcie (Around the Bend), w którym wystąpili także Michael Caine i Christopher Walken. Aktor wystąpił niedawno na Broadway’u w najnowszej inscenizacji sztuki Tennessee Williamsa, „Szklana Menażeria” (The Glass Menagerie) obok Jessiki Lange. Na dużym ekranie Lucas zagrał także w filmach: Wonderland w reżyserii Jamesa Coxa, z Valem Kilmerem, Lisą Kudrow oraz Dylanem McDermottem. Zagrał też u boku Jennifer Connelly w filmie Hulk (The Hulk) Anga Lee oraz partnerował Reese Witherspoon w wyreżyserowanym przez Andy Tennanta przeboju Dziewczyna z Alabamy (Sweet Home Alabama). W roku 2001 pojawił się w nagrodzonym Oscarem® dramacie Piękny Umysł (A Beautiful Mind), gdzie partnerował takim sławom, jak Russell Crowe, Jennifer Connelly i Ed Harris. Filmografię Lucasa uzupełniają obrazy: Przekleństwo Wyspy (The Weight of Water) Kathryn Bigelow, thriller Brada Andersona Session 9, Na Samym Dnie (The Deep End) w reżyserii Scotta McGehee i Davida Siegela; wyreżyserowany przez Mary Harron American Psycho, gdzie Lucasowi partnerują Christian Bale i Reese Witherspoon oraz Możesz Na Mnie Liczyć (You Can Count On Me) Kennetha Loregana z Laurą Linney. Pierwszym filmem Lucasa był obraz Alive: Dramat w Andach (Alive) w reżyserii Franka Marshalla. JESSICA BIEL (Kapitan Kara Wade) zadebiutowała w serialu telewizyjnym Siódme Niebo (7th Heaven), a ostatnio wystąpiła w filmach: Blade: Mroczna Trójca (Blade: Trinity), w którym partnerowali jej Wesley Snipes i Kris Kristofferson oraz Elizabethtown w reżyserii Camerona Crowna, gdzie wystąpili także Orlando Bloom, Kirsten Dunst i Susan Sarandon. Ponadto Biel zagrała w nowej wersji obrazu Teksańska Masakra Piłą Mechaniczną (Texas Chainsaw Massacre) oraz w filmie Żyć Szybko, Umierać Młodo (The Rules of Attraction) w reżyserii Rogera Avary. Aktorka jest także „twarzą” koncernu kosmetycznego L’Oreal. Zauważono ją po roli w dobrze przyjętym przez krytykę filmie Złoto Uleego (Ulee’s Gold) w reżyserii Victora Nuneza. Obraz miał premierę na festiwalu w Sundance w 1997 roku, pokazywano go także w Cannes. Następnymi filmami w karierze Jessiki Biel były: komedia romantyczna Letnia Przygoda (Summer Catch), gdzie partnerował jej Freddie Prinze Jr. i obraz Przyjadę do Domu na Święta (I’ll Be Home For Christmas) z Jonathanem Taylorem Thomasem. Karierę Biel rozpoczęła w wieku dziewięciu lat w teatrze, występując w przedstawieniach: „Annie”, „Dźwięki Muzyki” (The Sound of Music) oraz „Piękna i Bestia” (Beauty and the Beast). Niedługo potem rozpoczęła pracę modelki. W wolnym czasie angażuje się w działalność dobroczynną, głównie na rzecz zwierząt. Jej hobby to balet, piłka nożna, biegi, joga i spacery z psem Eastem. Aktorka mieszka obecnie w Los Angeles. JAMIE FOXX (Kapitan Henry Purcell) to tegoroczny zdobywca Nagrody Akademii® i Złotego Globu za znakomitą rolę muzyka Ray’a Charlesa w obrazie biograficznym Taylora Hackforda Ray. Ponadto Foxx zdobył nominację do Oscara® i Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę w thrillerze Michaela Manna Zakładnik (Collateral), gdzie zagrał również Tom Cruise. Od kilku lat Foxx z powodzeniem występuje w swoim własnym sitcomie. Uznanie krytyków przyniosła aktorowi rola dobrze zapowiadającego się piłkarza w dramacie Olivera Stone’a Męska Gra (Any Given Sunday). Foxx nie tylko zagrał w filmie, ale także napisał, wyprodukował i nagrał dwa utwory na ścieżkę dźwiękową. Po Męskiej Grze dobre recenzje zebrała jego rola u boku Willa Smitha w obrazie Michaela Manna Ali. Przez trzy lata Foxx występował wraz z Jimem Carrey’em, Damonem Wayansem i Tommy’m Davidsonem w serialu komediowym „In Living Color”. Przez pięć sezonów jeden z amerykańskich kanałów telewizyjnych pokazywał serial aktora „The Jamie Foxx Show”, którego Foxx był gwiazdą, producentem wykonawczym i reżyserem kilkunastu odcinków. Na dużym ekranie Foxxa można było zobaczyć w: komedii Przynęta (Bait) w reżyserii Antoine Fuqua, w Booty Call, gdzie wystąpili również Tommy Davidson oraz Vivica A. Fox, Jak Pies z Kotem (The Truth About Cats and Dogs) z Umą Thurman i Janeane Garofalo, a także w obrazie Wielka Biała Pięść (The Great White Hype), gdzie partnerowali mu Samuel L. Jackson, Damon Wayans oraz Jeff Goldblum. SAM SHEPARD (Komandor George Cummings) jest aktorem, scenarzystą, reżyserem a także dramaturgiem – za trzyaktową sztukę Buried Child z roku 1979 uhonorowano go Nagrodą Pulitzera. Shepard jest ponadto autorem sztuk: Angel City, Curse of the Starving Class, Killer’s Head, Action, Cowboy Mouth oraz The Rock Garden. Shepard był jednym z twórców scenariusza do filmu Michelangelo Antonioniego Zabriskie Point z 1970 roku. Uznanie krytyków przyniósł mu scenariusz do obrazu Paris, Texas Wima Wendersa. Jako aktor Shepard zadebiutował w filmie Renaldo i Clara (Renaldo and Clara), który wyreżyserował Bob Dylan. Duże wrażenie na krytykach wywarła jego rola u boku Richarda Gere’a w obrazie Terrence’a Malicka Niebiańskie Dni (Days of Heaven). Świetne role Shepard zagrał w filmach: Resurrection u boku Ellen Burstyn, Przybłęda (Raggedy Man) z Sissy Spacek, Frances, gdzie partnerowała mu Jessica Lange. Rola pilota Chucka Yeagera w Pierwszym Kroku w Kosmos (The Right Stuff), wyreżyserowanym przez Philipa Kaufmana przyniosła Shepardowi nominację do Oscara®. Z Jessicą Lange aktor spotkał się jeszcze na planie filmów: Country oraz Zbrodnie Serca (Crimes of the Heart). Zagrał także w ekranizacji sztuki Fool For Love, wyreżyserowanej przez Roberta Altmana. Filmografię Sheparda uzupełniają obrazy: Baby Boom, Stalowe Magnolie (Steel Magnolias), Bezbronna (Defenseless), Na Rozkaz Serca (Thunderheart), Voyager, Raport Pelikana (The Pelican Brief), Cedry Pod Śniegiem (Snow Falling On Cedars), Hamlet, Rącze Konie (All The Pretty Horses), Obietnica (The Pledge), Kod Dostępu (Swordfish). Ostatnio można było zobaczyć aktora w filmach: Helikopter w Ogniu (Black Hawk Down) i Pamiętnik (The Notebook). Jego kolejnym projektem będzie obraz Wima Wendersa Don’t Come Knockin’. Shepard jest także współautorem scenariusza filmu. Oprócz pracy na dużym ekranie Shepard pojawia się w produkcjach telewizyjnych. Za rolę w serialu „Dash and Lilly” uhonorowano go nominacją do Złotego Globu i Nagrody Emmy. JOE MORTON (Komandor Dick Marshfield) - niedawno mogliśmy go oglądać u boku Bena Afflecka i Umy Thurman w filmie Zapłata (Paycheck) Johna Woo. Wcześniej wystąpił z Jonem Voightem w „Jasper, Texas”, z Willem Smithem w obrazie Ali, w filmie Znamię (Dragonfly) partnerował mu Kevin Costner, a w Grze o Miłość (Bounce) Morton pojawił się u boku Bena Afflecka i Gwyneth Paltrow. Kinomani z pewnością najlepiej znają Mortona z ról w filmach The Brother From Another Planet, czy Terminator 2 – Ostateczne Rozgrywka (Terminator 2 – Judgment Day), gdzie wcielił się w postać niefortunnego naukowca. W jego filmografii znalazły się także pozycje: Na Granicy (Lone Star) i Miasto Nadziei (City of Hope) w reżyserii Johna Saylesa, Speed – Niebezpieczna Prędkość (Speed), Krytyczna Decyzja (Executive Decision), Żona Astronauty (The Astronaut’s Wife), Blues Brothers 2000 oraz Myszy i Ludzie (Of Mice and Men) w reżyserii Gary’ego Sinise. Za rolę Waltera Lee Youngera w musicalu „Raisin” Morton nominowany był do Nagrody Tony. W teatrze wystepował na scenach Broadway’u i Londynu. Widzowie telewizyjni będą pamiętać Mortona z ról w serialach „Sprawiedliwi” (Equal Justice), „Under One Roof” i „Tajemnice Smallville” (Smallville). RICHARD ROXBURGH (Keith Orbit) jest jednym z najlepszych aktorów australijskich. Jego najnowsze role to: hrabia Dracula w filmie Van Helsing Stephena Sommersa oraz Mycroft ‘M’ Holmes w obrazie Liga Niezwykłych Dżentelmenów (The League of Extraordinary Gentlemen). W dorobku aktorskim Roxburgha znalazły się także filmy: Moulin Rouge Baza Luhrmanna, The One and Only, The Touch, Mission Impossible II, The Last September, Passion, In The Winter Dark, Rąbek Duszy (A Little Bit of Soul), Oscar I Lucinda (Oscar and Lucinda) Gillian Armstrong, Dzięki Bogu Spotkał Lizzie (Thank God He Met Lizzie), Dzieci Rewolucji (Children of the Revolution) Petera Duncana oraz Wszystko Gra (Billy’s Holiday). Za rolę Boyda w filmie reżysera i scenarzysty Chrisa Kennedy’ego Marząc o Patsy Kline (Doing Time for Patsy Kline) w roku 1997 Roxburgh otrzymał nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych oraz Australijskiego Instytutu Filmowego w kategorii Najlepszy Aktor. Roxburgh jest także uznanym aktorem teatralnym. Za swe role w teatrze otrzymał wiele nagród, m. in. nagrodę krytyków teatralnych za rolę Lenny’ego w inscenizacji „ Powrotu do Domu” (The Homecoming) Harolda Pintera. Ponadto Roxburgh wcielił się w postać Sherlocka Holmesa w filmie telewizji BBC „Pies Baskervillów” (The Hound of the Baskervilles). Zagrał także w kilku produkcjach telewizji australijskiej.

ROB COHEN (Reżyseria) może pochwalić się prawie trzydziestoletnim doświadczeniem w przemyśle filmowym. Był pracownikiem szczebla kierowniczego, producentem, by w końcu stać się jednym z najbardziej wszechstronnych i znanych reżyserów. Jego dwa kolejne przeboje kasowe, Szybcy i Wściekli (The Fast and The Furious) oraz XXX udowadniają, że Cohen często wyznacza nowe trendy w popkulturze oraz w rozwoju techniki filmowej. Obrazy Cohena (jako reżysera i producenta) poruszają szeroki zakres tematów i odzwierciedlają rozszerzanie jego horyzontów. Dwa wspomniane filmy przyniosły ponad miliard dolarów zysku. Najnowszy przebój (rok 2002) w reżyserii Cohena, thriller akcji XXX, w którym wystąpili Vin Diesel, Samuel L. Jackson oraz Asia Argento, zarobił na całym świecie ponad 275 milionów dolarów i pobił rekordy sprzedaży oraz wypożyczania na kasetach i płytach DVD. Nakręcony w Pradze, Alpach austriackich, na wyspie Bora-Bora i w Los Angeles film z powodzeniem wskrzesił gatunek poświęcony tajnym agentom. Wielką popularność wśród młodego pokolenia obraz zawdzięcza imponującym popisom kaskaderskim oraz sarkastycznemu poczuciu humoru. Hit Szybcy i Wściekli (The Fast and the Furious), opowiadający o wyścigach ulicznych w Los Angeles, trafił do kin w roku 2001. Wyznaczający nowe trendy film, w którym wystąpili Vin Diesel oraz Paul Walker, tylko w USA zarobił ponad 145 milionów dolarów. Stał się także przebojem wypożyczalni kaset video i płyt DVD. W roku 2000 prowokacyjny thriller Cohena Sekta (The Skulls) ujawnił machinacje w tajnych stowarzyszeniach Ivy League (grupy ośmiu prestiżowych uniwersytetów w USA). W filmie wystąpili Joshua Jackson, Paul Walker oraz Leslie Bibb. Uznanie krytyki zdobył nakręcony dla HBO obraz Ludzie Rozrywki (The Rat Pack), gdzie zagrali: Ray Liotta jako Frank Sinatra, Joe Mantegna jako Dean Martin oraz Don Cheadle jako Sammy Davis, Jr. Film był kroniką całej epoki w historii Hollywood i Las Vegas i przedstawił złoty okres znanych wykonawców muzyki swing. Obraz uhonorowano 11 nominacjami do Nagrody Emmy (ostatecznie zdobył trzy statuetki). Za swą rolę Don Cheadle otrzymał Złoty Glob. Reżyserskim debiutem Cohena był film Więzy Przyjaźni (Small Circle of Friends), romans, którego akcja toczy się wśród politycznej zawieruchy lat 60. na Harvardzie. Obraz Smok: Historia Bruce’a Lee (Dragon: The Bruce Lee Story) ukazał ludzką stronę legendy sztuk walki. Film Tunel (Daylight) z Sylvestrem Stallone to z rozmachem zrealizowany thriller z najnowocześniejszymi efektami specjalnymi. W tej właśnie kategorii Tunel nominowano do Oscara®. Jeszcze bardziej zaawansowane efekty specjalne można podziwiać w filmie Ostatni Smok (Dragonheart), opowieści o niezwykłym przymierzu między rycerzem (Dennis Quaid) i strasznym, ale szlachetnym smokiem obdarzonym ludzkim głosem (którego użyczył mu Sean Connery). Ostatni Smok jest pierwszym filmem, w którym sylwetkę głównego bohatera stworzono wyłącznie przy pomocy techniki cyfrowej. Obraz zdobył nominację do Oscara® w kategorii Najlepsze Efekty Specjalne. Rob Cohen urodził się w stanie Nowy Jork. Ukończył wydział antropologii na Uniwersytecie Harvard. Pracę w przemyśle filmowym zaczął już podczas studiów, a po ich ukończeniu przeniósł się do Los Angeles, gdzie rozpoczął pracę w studiu 20th Century Fox Television. Nadzorował realizację projektów telewizyjnych, takich jak „Mrs. Sundance” czy „Stowaway to the Moon”. Marzeniem Cohena była realizacja filmów fabularnych. Dlatego też niedługo potem objął stanowisko wiceprezesa działu filmowego w wytwórni Motown. W barwach Motown Cohen wyprodukował kilka głośnych filmów lat 70., m. in. Mahogany oraz Czarnoksiężnik z Krainy Oz (The Wiz), w których zagrała Diana Ross. Motyw muzyczny z filmu Mahogany otrzymał nominację do Oscara®. W Motown Cohen wyprodukował także poświęcony muzyce disco obraz Thank God It’s Friday. W filmie zagrała piosenkarka Donna Summer oraz młodzi aktorzy: Jeff Goldblum, Debra Winger i Terri Nunn (później wokalistka grupy Berlin). W roku 1978 Cohen założył swą własną firmę producencką, która wyprodukowała liczne przeboje kasowe, np.: Chwasty (Ironweed) z Jackiem Nicholsonem i Meryl Streep, Światło Dnia (Light of Day), gdzie wystąpił Michael J. Fox; nominowane do Oscara® Czarownice z Eastwick (The Witches of Eastwick) z gwiazdorską obsadą: Jack Nicholson, Michelle Pfeiffer, Susan Sarandon, Cher; Uciekinier (The Running Man) z Arnoldem Schwarzeneggerem, Wąż i Tęcza (The Serpent and The Rainbow) z Billem Pullmanem, Ciężka Próba (The Hard Way) z Michaelem J. Foxem i Jamesem Woodsem oraz Ptaszek Na Uwięzi (Bird On Wire), w którym wystąpili Mel Gibson i Goldie Hawn. Cohen wyreżyserował także kilka filmów i seriali telewizyjnych, m. in. nominowany do Nagrody Emmy odcinek „Policjantów z Miami” (Miami Vice), czy odcinki seriali „A Year in the Life” i „Private Eye”. Był również pomysłodawcą, scenarzystą i producentem wykonawczym serialu „Zaginiony” (Vanishing Son), w którym wszystkie role zagrali azjatyccy aktorzy. Hobby reżysera to surfing i kolekcjonowanie książek. Cohen ma domy w Wenecji, Malibu oraz na wyspie Bali w Indonezji. W.D. RICHTER (Scenariusz) to doświadczony scenarzysta, producent i reżyser filmowy. Napisał scenariusze do obrazów: Sklepik z Marzeniami (Needful Things), Wakacje w Domu (Home for the Holidays), który wyreżyserowała Jodie Foster; Wielka Draka w Chińskiej Dzielnicy (Big Trouble in Little China), Hard Feelings, Niepokorni (All Night Long), Więzień Brubaker (Brubaker), który przyniósł scenarzyście nominację do Oscara®; Dracula, Nickelodeon, Peeper, Inwazja Porywaczy Ciał (Invasion of the Body Snatchers) oraz Śliska Sprawa (Slither). Za dwa ostatnie filmy nominowano go do nagrody Stowarzyszenia Scenarzystów. Richter był także reżyserem i producentem komedii Late for Dinner oraz Przygody Buckaroo Banzai (The Adventures of Buckaroo Banzai). LAURA ZISKIN (Producent) zyskała sobie opinię jednego z najważniejszych niezależnych producentów Hollywood. Jej pasją jest odkrywanie i promocja nowych talentów. W roku 2002 Columbia wprowadziła na ekrany film Spider-Man, produkcję Marvel Entertainment i Laury Ziskin. W obrazie, którego reżyserem był Sam Raimi, wystąpili Tobey Maguire, Kirsten Dunst i Willem Dafoe. Podczas pierwszego weekendu w kinach Spider-Man zarobił 115 milionów dolarów, co było absolutnym rekordem. Zyski z wyświetlania filmu na świecie wyniosły około 820 milionów dolarów. W zeszłym roku Ziskin ponownie podjęła współpracę z Raimi’m przy obrazie Spider-Man 2, który przyniósł około 780 milionów dolarów. Obecnie Ziskin i Raimi intensywnie pracują nad trzecią częścią kinowego przeboju, którego premiera przewidziana jest na 2007 rok. W roku 2003 Ziskin pełniła funkcję producenta wykonawczego serialu „Tarzan”. W marcu 2002 Ziskin wyprodukowała 74. ceremonię wręczenia Nagród Akademii® (była pierwszą kobietą, która samodzielnie podjęła się produkcji widowiska). Ceremonię wręczenia Oscarów® nominowano do Nagrody Emmy w ośmiu kategoriach. Ziskin była także producentem wykonawczym wyreżyserowanego przez Normana Jewisona filmu HBO „Kolacja z Przyjaciółmi” (Dinner With Friends), w którym zagrali Dennis Quaid, Andie MacDowell, Greg Kinnear i Toni Collette. Obraz zdobył dwie nominacje do Nagrody Emmy. W roku 1984 Ziskin wyprodukowała Romans Murphy’ego (Murphy’s Romance), który uhonorowano nominacją do Oscara® dla najlepszego aktora w roli głównej – Jamesa Garnera. Wyprodukowała także film Bez Wyjścia (No Way Out), gdzie zagrali Kevin Costner i Gene Hackman. W roku 1990 była producentem wykonawczym obrazu Pretty Woman, który do dziś pozostaje jednym z najbardziej kasowych filmów w historii wytwórni Disney’a. W roku 1991 Ziskin wyprodukowała dwa obrazy: oparty na pomyśle jej i Alvina Sargenta Co z Tym Bobem? (What About Bob?), gdzie wystąpili Bill Murray i Richard Dreyfuss, oraz dobrze przyjęty przez krytykę The Doctor Randy Haines z Williamem Hurtem i Christine Lahti. Rok później wyprodukowała film Przypadkowy Bohater (Hero), również oparty na pomyśle jej i Sargenta. W wyreżyserowanym przez Stephena Frearsa filmie zagrali Dustin Hoffman, Andy Garcia oraz Geena Davis. W roku 1994 Ziskin wyprodukowała Za Wszelką Cenę (To Die For) Gusa van Santa z Nicole Kidman, którą za rolę w tym obrazie nagrodzono Złotym Globem dla najlepszej aktorki. Ponadto Ziskin była producentem wykonawczym filmu Lepiej Być Nie Może (As Good As It Gets), który przyniósł Oscary® odtwórcom głównych ról – Jackowi Nicholsonowi i Helen Hunt. W roku 1994 Ziskin objęła funkcję prezesa Fox 2000 Pictures. Pod jej rządami Fox 2000 wprowadził na ekrany kin takie przeboje, jak: Szalona Odwaga (Courage Under Fire), Szczęśliwy Dzień (One Fine Day), Abbottowie Prawdziwi (Inventing the Abbotts), Wulkan (Volcano), Przepis na Życie (Soul Food), Ten Pierwszy Raz (Never Been Kissed), Podziemny Krąg (Fight Club), Wszędzie Byle Nie Tu (Anywhere But Here), Anna i Król (Anna and the King) oraz Cienka Czerwona Linia (The Thin Red Line), która zdobyła siedem nominacji do Oscara®, w tym nominację dla najlepszego filmu. Oprócz pracy w przemyśle filmowym Ziskin angażuje się w działalność społeczną i charytatywną. MIKE MEDAVOY (Producent) jako agent, szef studia lub producent brał udział w realizacji około 300 filmów, wśród których znalazły się najlepsze amerykańskie obrazy minionego ćwierćwiecza. Medavoy rozpoczął karierę w przemyśle filmowym w Universal Studios w roku 1964, awansując od pracownika sekretariatu do kierownika obsady. W roku 1965 został agentem aktorskim, pracując najpierw dla General Artists Corporation, a potem objął funkcję wiceprezesa w Creative Management Agency. W roku 1971 rozpoczął pracę jako wiceprezes odpowiedzialny za produkcję filmową w International Famous Agency. Wśród jego słynnych klientów znaleźli się m. in. Steven Spielberg, Francis Ford Coppola, Terrence Malick, Jane Fonda, Donald Sutherland i wiele innych sław. W roku 1974 Medavoy został starszym wiceprezesem produkcji w United Artists, gdzie nadzorował produkcję obrazów, które w kolejnych trzech latach zdobyły Nagrodę Akademii® dla najlepszego filmu – Lot Nad Kukułczym Gniazdem (One Flew Over The Cuckoo’s Nest), Rocky i Annie Hall. Medavoy jest jednym z założycieli powstałego w 1978 roku studia Orion Pictures. W czasie jego szefowania studio wprowadziło na ekrany kin wiele filmów, które odniosły artystyczny i kasowy sukces, m. in. Pluton (Platoon), Amadeusz (Amadeus), RoboCop, Hannah i Jej Siostry (Hannah and Her Sisters), Terminator (The Terminator), Tańczący z Wilkami (Dances With Wolves) oraz Milczenie Owiec (Silence of the Lambs). W roku 1990, po 12 latach owocnej pracy dla Orion Pictures, Medavoy objął funkcję prezesa TriStar Pictures. Pod jego kierownictwem studio zrealizowało takie przeboje, jak: Filadelfia (Philadelphia), Terminator 2: Ostateczna Rozgrywka (Terminator 2: Judgment Day), Bezsenność w Seattle (Sleepless in Seattle), Na Krawędzi (Cliffhanger), Fisher King, Wichry Namiętności (Legends of the Fall) oraz Hook Stevena Spielberga. Medavoy uczestniczył w produkcji szesnastu obrazów, które zdobyły nominację do Oscara® w kategorii Najlepszy Film. Siedem z nich otrzymało cenne statuetki. Obecnie, jako prezes i współzałożyciel Phoenix Pictures, Mike Medavoy wprowadził na ekrany kin następujące obrazy: Skandalista Larry Flint (The People vs. Larry Flint), Miłość Ma Dwie Twarze (The Mirror Has Two Faces), Droga Przez Piekło (U-Turn), Uczeń Szatana (Apt Pupil), Cienka Czerwona Linia (The Thin Red Line), Ulice Strachu (Urban Legend) i Szósty Dzień (The Sixth Day), oraz wiele innych. Cienką Czerwoną Linię (The Thin Red Line) uhonorowano siedmioma nominacjami do Oscara® i pięcioma nominacjami do nagrody przyznawanej przez krytyków filmowych z Chicago. Film otrzymał pięć nagród Golden Satellite Awards oraz Złotego Niedźwiedzia na Festiwalu Filmowym w Berlinie. W roku 2003 studio Phoenix Pictures wyprodukowało obrazy: Sekcja 8 (Basic) w reżyserii Johna McTiemana z Johnem Travoltą i Samuelem L. Jacksonem oraz Kto Pod Kim Dołki Kopie ... (Holes) Andrew Davisa, gdzie wystąpili Sigourney Weaver i Jon Voight. Na rok 2005 przewidziana jest ponadto premiera filmów: In My Country w reżyserii Johna Bormana z Samuelem L. Jacksonem i Juliette Binoche, a także wyreżyserowana przez Steve’a Zailliana adaptacja Wszystkich Ludzi Króla (All The King’s Men). W filmie tym wystąpili Sean Connery, Jude Law, Kate Winslet oraz Anthony Hopkins. Na premierę czekają jeszcze obrazy: Skellig, Black Autumn i Pathfinder. Za swą działalność w przemyśle filmowym Medavoy otrzymał liczne wyróżnienia, m. in. Nagrodę Producentów na Festiwalu Filmowym w Cannes oraz Motion Picture Pioneer Award. Medavoy zajmuje się także polityką. Brał udział w kampanii wyborczej Billa Clintona w 1992 i w 1996 roku. Medavoy urodził się w Szanghaju w Chinach w 1941 roku. W latach 1947-1957 mieszkał w Chile. W 1963 ukończył z wyróżnieniem wydział historii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Jego żona, Irene Medavoy, jest wiceprzewodniczącą organizacji charytatywnej Coach for Kids, zajmującej się zapewnianiem dzieciom z ubogich rodzin opieki medycznej. Medavoy ma dwóch synów, Briana i Nicholasa. Mieszka w Beverly Hills w Kalifornii. NEAL H. MORITZ (Producent) jest właścicielem firmy Original Film, zajmującej się produkcją filmową i telewizyjną. Moritz ukończył ekonomię na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Moritz wyprodukował takie przeboje, jak: Dziewczyna z Alabamy (Sweet Home Alabama) z Reese Witherspoon, Za Szybcy Za Wściekli (2 Fast 2 Furious) z Paulem Walkerem i Tyrese, S. W. A. T. – Jednostka Specjalna (S. W. A. T.), gdzie zagrali Samuel L. Jackson i Colin Farrell oraz zrealizowany przez Revolution Studios film XXX, w którym wystąpili Vin Diesel i Samuel L. Jackson, a także jego sequel XXX: Następny Poziom (XXX: State of the Union) z Jacksonem oraz Ice Cube. Niewidzialny (Stealth) to już piąty film, przy którym Moritz pracuje z reżyserem Robem Cohenem. Efekty ich wcześniejszej współpracy to: hit kasowy Szybcy i Wściekli (The Fast and the Furious), gdzie zagrali Diesel, Walker, Michelle Rodriguez oraz Jordana Brewster; ponadto: XXX, Sekta (The Skulls), w której wystąpili Walker i Joshua Jackson oraz film HBO „Ludzie Rozrywki” (The Rat Pack) z Ray’em Liottą oraz Donem Cheadle. Obraz ten nominowano w 11 kategoriach do Nagrody Emmy. Kolejnym wspólnym przedsięwzięciem Moritza i Cohena będzie film przygodowy Columbia Pictures Ósma Podróż Sindbada (The 8th Voyage of Sinbad), gdzie wystąpi Keanu Reeves. Moritz wyprodukował niedawno thriller Carla Franklina Wyścig z Czasem (Out of Time) z Denzelem Washingtonem oraz Torque – Jazda na Krawędzi (Torque), film akcji autorstwa weterana reżyserii teledysków Josepha Kahna. Dzięki swym wcześniejszym filmom Moritz zyskał sobie opinię jednego z najbardziej kasowych producentów Hollywood. Moritz ma na swoim koncie m. in. przebój Columbia Pictures Koszmar Minionego Lata (I Know What You Did Last Summer), który przyniósł rozgłos Jennifer Love Hewitt, Sarah Michelle Gellar, Ryanowi Phillippe oraz Freddie’mu Prinze, Jr., a także jego udaną kontynuację, Koszmar Następnego Lata (I Still Know What You Did Last Summer), do obsady której dołączyła piosenkarka pop Brandy. Moritz wyprodukował ponadto: Ulice Strachu (Urban Legend) oraz jego sequel Ulice Strachu: Ostatnia Odsłona (Urban Legends: Final Cut). Dramat młodzieżowy Szkoła Uwodzenia (Cruel Intentions) to pierwszy obraz samodzielnie sfinansowany przez Original Film. Wśród najnowszych produkcji Moritza znalazły się także filmy: To Nie Jest Kolejna Komedia Dla Kretynów (Not Another Teen Movie), Luzacy (Slackers), Diamentowa Afera (Blue Streak) z Martinem Lawrence oraz Dom Glassów (The Glass House), gdzie zagrała Leelee Sobieski. E. BENNETT WALSH (Producent wykonawczy) pracował już jako producent i operator filmowy. Ostatnio wyprodukował dwie części filmu Kill Bill Quentina Tarantino. Wcześniej był producentem wykonawczym obrazu Columbia Pictures Nigdy Więcej (Enough), koproducentem Glitter, Za Wszelką Cenę (Turn It Up), który wyprodukował razem z Madonną oraz dobrze ocenionego thrillera Ryzyko (Boiler Room). Walsh miał także swój udział w produkcji filmów: Już Wkrótce (Coming Soon), Too Tired To Die, Braterski Pocałunek (A Brother’s Kiss). Obecnie zajmuje się produkcją filmu Columbia Pictures Ghost Rider, gdzie występują Nicolas Cage i Eva Mendes. ARNOLD W. MESSER (Producent wykonawczy) jest obecnie prezesem studia Phoenix Pictures. Messer urodził się w Lincoln w stanie Nebraska. Jest absolwentem prawa na Uniwersytecie Harvard. Karierę w przemyśle rozrywkowym rozpoczął w roku 1979 jako doradca w Columbia Pictures Television. Przez krótki czas był także wiceprezesem Viacom International. Po powrocie do studia Columbia objął w nim funkcję starszego wiceprezesa. W roku 1983 został prezesem TriStar Pictures’ Telecommunications Group, gdzie nadzorował produkcję kinową, a także pomocniczą działalność marketingową firmy. W roku 1987 Messer powrócił do Columbia Pictures, gdzie objął stanowisko wiceprezesa wykonawczego. Nadzorował czynności związane z produkcją telewizyjną i dystrybucją, a także negocjował duże międzynarodowe umowy. W roku 1989 został prezesem dystrybucji międzynarodowej w Sony Pictures Entertainment. W roku 1994 Messer i jego przyjaciel Mike Medavoy utworzyli studio Phoenix Pictures. DEAN SEMLER, ACS, ASC (Zdjęcia) pochodzi z Australii. Za swe zdjęcia do obrazu Tańczący z Wilkami (Dances With Wolves) otrzymał Oscara® i nagrodę Amerykańskiego Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych. Ponadto uhonorowano go nominacją do Nagrody BAFTA i nagrody Brytyjskiego Stowarzyszenia Operatorów Filmowych. Semler jest autorem zdjęć do filmów: Najdłuższy Jard (The Longest Yard), XXX Roba Cohena, Alamo (The Alamo), Bruce Wszechmogący (Bruce Almighty), Byliśmy Żołnierzami (We Were Soldiers), Znamię (Dragonfly), Gruby i Chudszy 2: Rodzina Klumpów (The Nutty Professor II: The Klump Family), Kolekcjoner Kości (The Bone Collector) Phillipa Noyce’a, Wielki Podryw (Heartbreakers), Przygoda na Rybach (Gone Fishin’), Wodny Świat (Waterworld), Rodeo w Nowym Jorku (The Cowboy Way), Trzej Muszkieterowie (The Three Musketeers), Bohater Ostatniej Akcji (The Last Action Hero), Super Mario Bros, Zew Wolności (The Power of One), Złoto dla Naiwnych (City Slickers), Młode Strzelby 2 (Young Guns II), K9, Martwa Cisza (Dead Calm), za którą otrzymał nagrodę Australijskiego Instytutu Filmowego, Pożegnanie z Królem (Farewell to the King), Mad Max Pod Kopułą Gromu (Mad Max Beyond Thunderdome), Mad Max 2: Wojownik Szos (Mad Max 2: The Road Warrior). W roku 2002 Semler otrzymał Order Australii za wkład w rozwój sztuki filmowej jako uznany na całym świecie operator. STEPHEN RIVKIN, A.C.E. (Montaż) niedawno otrzymał nagrodę Eddie przyznawaną przez Stowarzyszenie Amerykańskich Montażystów Filmowych. Wyróżniono go za montaż filmu Piraci z Karaibów: Klątwa Czarnej Perły (Pirates of the Carribean: The Curse of the Black Pearl) w reżyserii Gore Verbinskiego z Johnnym Deppem, który za rolę otrzymał nominację do Oscara® w kategorii Najlepszy Aktor. Rivkin był także jednym z montażystów filmu Michaela Manna Ali, który przyniósł Willowi Smithowi nominację do Nagrody Akademii® za najlepszą pierwszoplanową rolę męską. Dziełem Rivkina jest także montaż thrillera akcji Kod Dostępu (Swordfish), w którym wystąpili John Travolta, Hugh Jackman i Halle Berry. Rivkin pracował z reżyserem Normanem Jewisonem przy czterech obrazach: Huragan (The Hurricane), za rolę w którym Denzel Washington otrzymał nominację do Oscara® i Złoty Glob, Deklaracja (The Statement) z Michaelem Caine; Bogus, Mój Przyjaciel (Bogus) z Whoopi Goldberg, a także Tylko ty (Only You), w którym wystąpili Robert Downey Jr i Marisa Tomei. Rivkin był ponadto montażystą obrazów: Zręczne Ręce (Idle Hands), Nadbagaż (Excess Baggage), Robin Hood: Faceci w Rajtuzach (Robin Hood: Men in Tights) w reżyserii Mela Brooksa, Bat-21, a także filmów telewizyjnych: „Towarzysze Słońca” (The Comrades of Summer), czy „Dziki Kwiat” (Wildflower), który wyreżyserowała Diane Keaton. J. MICHAEL RIVA (Scenografia) otrzymał nominację do Nagrody Akademii® za scenografię do filmu Kolor Purpury (The Color Purple). Jego dziełem jest także scenografia do filmów: Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) i Aniołki Charliego: Zawrotna Szybkość (Charlie’s Angels: Full Throttle), a także do Ewolucji (Evolution) Ivana Reitmana. Riva był również scenografem i osobnym reżyserem obrazów: Ludzie Honoru (A Few Good Men); Marzyciele, Czyli Potęga Wyobraźni (Radio Flyer), Wigilijny Show (Scrooged) oraz Goonies. Ponadto zaprojektował scenografię do produkcji: Dave, Sześć Dni Siedem Nocy (Six Days Seven Nights), Kongo (Congo), Śmiertelna Broń (Lethal Weapon), Zwyczajni Ludzie (Ordinary People), Bad Boys oraz Więzień Brubaker (Brubaker). Dziełem Rivy jest scenografia do nagrodzonego Emmy filmu telewizyjnego „Wtorki z Morriem” (Tuesdays with Morrie), a także do 74. ceremonii wręczenia Nagród Akademii®, za którą nominowano go do Nagrody Emmy. JONATHAN LEE (Scenografia) ostatnio projektował scenografię do serialu „The Vice” i filmu Head in the Clouds. Ponadto sprawował opiekę artystyczną nad obrazami: Gwiezdne Wojny: Atak Klonów (Star Wars: Episode II – Attack of the Clones), Ali, Nawiedzony (The Haunting) i Jutro Nie Umiera Nigdy (Tomorrow Never Dies). JOEL HYNEK (Efekty specjalne) cieszy się opinią jednego z najlepszych ekspertów od efektów specjalnych w przemyśle filmowym. Hynek otrzymał Nagrodę Akademii® za najlepsze efekty specjalne do filmu Między Piekłem A Niebem (What Dreams May Come). Stworzone przez Hynka efekty są uważane za jedno z najwybitniejszych osiągnięć w tej dziedzinie. Joel Silver i bracia Wachowscy poprosili Hynka o przygotowanie efektów specjalnych do ich filmu Matrix, który uważany jest za kamień milowy w rozwoju najnowocześniejszych technologii. Za nowatorskie rozwiązania zastosowane w filmie Predator uhonorowano Hynka nominacją do Oscara®. Hynek połączył swe siły z Digital Domain, aby przygotować efekty wizualne do filmu akcji Roba Cohena XXX. Cohen poprosił Hynka o stworzenie efektów do ponad 400 ujęć. Dziełem eksperta są także efekty wizualne do filmów: Próba Sił (Bless the Child), Egzekutor (Eraser), Sędzia Dredd (Judge Dredd), Zaklęta w Sokoła (Ladyhawke), Predator 2, Szklana Pułapka 3 (Die Hard 3) oraz Zelig. Za świetne efekty specjalne do filmu Zelig, Hynek otrzymał nominację do Nagrody BAFTA. LIZZY GARDINER (Kostiumy) jest jednym z najbardziej uznanych kostiumografów australijskich. Wśród jej dokonań znajdują się m. in. nagrodzone Oscarem® kostiumy do filmu Priscilla, Królowa Pustyni (The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert), a także kostiumy do Mission Impossible II, w którym wystąpił Tom Cruise, The Great Raid, Gone Fishin’ (Przygoda na Rybach), gdzie zagrali Danny Glover i Joe Pesci, Brudne Pieniądze (Bound) braci Wachowskich, Oko Obserwatora (Eye of the Beholder) z Ewanem McGregorem oraz Woundings, gdzie wystąpili Noah Taylor i Guy Pierce. Gardiner jest absolwentką wydziału projektowania na Akademii Sztuk Pięknych we Florencji. BT (Muzyka) jest jednym z pionierów muzyki trance. Oprócz tego jest producentem muzycznym i kompozytorem. Na swoim koncie ma muzykę do filmu Szybcy i Wściekli (The Fast and the Furious), współpracę ze Stingiem na jego najnowszej płycie, a także remiksy utworów Sarah McLachlan, Madonny i Seala. BT wydał kilka albumów: „IMA”, „ESCM”, „Movement In Still Life”, i ostatnio „Emotional Technology”. Jego kariera muzyczna trwa już od ponad dziesięciu lat. Zdobył także renomę jako utalentowany i wszechstronny kompozytor muzyki filmowej. Poza ścieżką dźwiękową do Szybkich i Wściekłych (The Fast and the Furious) napisał muzykę do obrazów: Go Douga Limana, Podejrzany (Under Suspicion), gdzie wystąpili Morgan Freeman i Gene Hackman, oraz do nagrodzonego Oscarem® Monstera z Charlize Theron. Za płytę ze ścieżką dźwiękową z tego filmu BT otrzymał nagrodę Surround Maverick. Ostatnio skomponował muzykę do obrazu Tajniak z Klasą (The Underclassman), a także do gry komputerowej „Tiger Woods Legends”.