Był w sporym stopniu niesmaczny i na swój przedziwny sposób wręcz zboczony. Od samego początku moim zdaniem z niewinnością nie miało to nic wspólnego. Dzieci były jakieś dziwne, małomówne, zupełnie nieciekawskie. Domeną dzieci jest dopytywanie, dociekanie, ciekawość, a te dziewczynki zachowywały się bardziej jak osoby NIEŚWIADOME (niczego, nawet siebie samych) a nie NIEWINNE.

Te wszystkie kąpiele, nagie zabawy w samych majtkach, łaskotanie się kwiatkami po nagim ciele (ja w wieku 5 czy 6 lat nie bawiłam się z koleżankami w taki sposób), jakieś dziwne castingi urządzane przez dyrektorkę... Do tego te pytania opiekunek "nie jesteś tu szczęśliwa?" sugerujące, że to jest miejsce, gdzie jednak dziewczynki powinny czuć się szczęśliwe bo gdzie indziej tego szczęścia może nie być... Chodzi o koniec dzieciństwa? Te niesmaczne opowieści o motylach, niby podziwiamy pięknego motyla a jednak temat zszedł szybko na reprodukcję i szukanie partnera tylko po to aby się rozmnożyć...

W pewnym momencie zaczęłam mieć wrażenie, że te dziewczynki są przyuczane do zawodu pań do towarzystwa w stylu "gejszy", mają być sprzedane po wygraniu "castingu" u dyrektorki jakimś arabskim szejkom celem wydania ich za mąż albo do domu publicznego gdzieś za granicą - tak sądziłam. Albo zostają wychowane w lesbijskiej atmosferze, gdzie nikt nie uczy ich co to jest moralność, co wypada a czego nie wypada bo są celem jakiegoś eksperymentu. Zastanawiałam się, czy to jakiś ośrodek dla chorych psychicznie dzieci, czy jeszcze coś innego. Powtarzanie w kółko informacji o kobiecym okresie, podpaskach i to straszenie "nadchodzącym cyklem, który wszystko zmieni"... Rzucanie dziewczynkom podczas tańca na scenie czerwonych róż przez starych dziadów, smyranie się po udach rękawiczką... Boże, jakie to wszystko było pedofilskie i niesmaczne.

Przedziwna reżyseria przypominająca bajkę "Laboratorium Dextera" gdzie rodzice mieli poobcinane głowy i nikt nigdy nie wiedział jak wyglądali. Tutaj najczęściej pokazywaną częścią ciała były nogi dziewczynek i tyłek nauczycielki baletu więc aktorzy nie musieli się silić na granie twarzą. Emocji wśród tych dziewczynek było jak na lekarstwo toteż ewidentnie nie było po co pokazywać twarzy - nogi ważniejsze. I te teksty "po opuszczeniu szkoły na pewno zrobisz użytek ze swoich nóg" - w sensie, że dobrze będzie je rozkładać czy zostanie biegaczką? Kurde, miałam mętlik w głowie czy to banda zboków pisała scenariusz czy może ja jestem jakaś skrzywiona.

Sam film jak dla mnie opowiadał o niczym, miał niby tajemniczą atmosferę ale jednak był niesamowicie przemilczany. Sceny były powydłużane, fabuła była zerowa a film nudny jak flaki z olejem. Nawet w jednym zdaniu nie potrafię napisać o czym on był. O "śmierci" dzieciństwa, o dojrzewaniu, o OOBE, o miejscu po śmierci, nie wiem - nic nie rozumiem.

Przejrzałam komentarze i ktoś pisał o OOBE. Jedyne co wskazywało na to, że to jest OOBE to było jedno zdanie gdy dziewczynka się obudziła i powiedziała "Nie mogłam wrócić". I nic więcej. A o co chodzi z tą trumną, pociągiem i nieodzywaniem się do siebie cały czas - tego już nie pojmuję. Trumna - te dzieci umarły i trafiają do jakiegoś dziwnego miejsca po śmierci? Nie wiem, jako osoba wierząca niezbyt to widzę i rozumiem. A później dziewczynka jest szkolona, ma dostać okres...? Po śmierci się kończy życie i nie mamy już naszych ciał więc o co tu chodzi?

W ostatniej scenie widzimy wodę z perspektywy osoby topiącej się czy jak? Jak pomyślę, że był to film o OOBE to zakładam, że "młodzik" topił dziewczynkę w fontannie aby przejąć jej ciało - bo inaczej nie wiem jak ten film miał nawiązywać do OOBE.

I jeszcze jedno - w OOBE przeżywa się podobne piękne rzeczy, widzi się niespotykane widoki, czuje nieznane zapachy, widzi nieznane kolory a tutaj to co to było? Wyglądało jak sierociniec dla wyjątkowo obłąkanych dzieci, z masą podtekstów seksualnych, które mnie bardzo zniesmaczały biorąc pod uwagę, że w filmie były same dzieci.

Jasne, przyznaję bez bicia, że nie rozumiem tego filmu więc jeśli ktoś kiedyś znajdzie czas na wytłumaczenie mi go to chętnie przeczytam, co mnie ominęło :)

Ode mnie soczyste 1/10 - cały dzień próbowałam zmęczyć ten film i z rozkoszą wystawiam adekwatną ocenę.