Film naprawdę niezły. Podobały mi się te retrospekcje, scenografia i klimat tego, że zaczyna układać życie na nowo. Nie było cukierkowo i oddawało realizm. Film przypomina mi "Pierwsze wykroczenie" z Omar Eppsem (podobny klimat, wychodzenie na prostą czy chociażby oprawa muzyczna). Rozwiązanie z wzięciem winy na siebie było dla mnie trochę nie zrozumiałe. Wytłumaczyli to niby faktem, że Katie nie pamięta zdarzenia z powodu traumy. Może chciała jej oszczędzić kolejnych przykrych sytuacji, pobytu w poprawczaku, zemsty rodziny, społeczności lokalnej itp. itd. Policja miała pewnie odciski palców z broni i nawet po wysokości oddania strzału mogli wykluczyć, że to nie starsza siostra zabiła. Drugi wątek dotyczył synów zabitego policjanta. Ten wątek ze zdradą trochę grubymi nićmi szyty. Myślałem, że rola brata, który chce pomścić śmierć ojca zmieni się w momencie gdy ten chudszy zaproponował zemstę na rodzinie naszej bohaterki. Szczerze liczyłem na to, że będzie miał jakiś ważny moment refleksji. Gdy rozmawiali o tym w aucie widać było niepewność. Szkoda, że niewykorzystali tego wątku. Zdrada brata powinna dać mu też do myślenia jakim hipokrytą był jego brat itd. A to tylko nakręciło go do wdrożenia planu porwania "Katie". Porwał przyszywaną siostrę zamiast Katie. To 3 nieścisłość. Nie są to jednak jakieś wielkie luki w fabule. Film zasługuje na te 7,8/10 w mojej ocenie. Wypada lepiej niż większość średniaków jakie są obecnie produkowane.