rozumiem, że selekcjonujesz asertywnie po tytułach?

skoro tak rozumiesz... ;)

Absolutnie się z Tobą zgadzam.

clavier, obejrzyj Nimfomankę, a utwierdzisz się w tym, co podejrzewasz :)
Mam bardzo podobne do Twoich odczucia. Generalnie w moim stosunku do von Triera jest coś na kształt uwielbienia, ale nie wynika to z tego, że uważam jego filmy za szczególnie głębokie - genialne - przenikliwe - obnażające prawdę o kondycji ludzkiej (LOL). Czytam recenzje widzów, którzy dopatrują się tego wszystkiego w Nimfomance, nie potrafiąc uzasadnić swojego zdania i czuję, że zostali zrobieni w konia - a ja razem z nimi, bo po obejrzeniu pierwszej część filmu spodziewałam się, że druga przyniesie mi objawienie i katharsis ;))

Reżyser dobrze się bawi, widz razem z nim, ale Nimfomanka to nie opus magnum, to nie jest film, który należałoby traktować poważnie. I podpowiada to już pierwsza scena z muzyką Rammsteina w tle.