Zaraz, zaraz, ale 'Nosferatu wampir' horrorem nie jest!Jest to raczej dramat psychologiczny, opowiadający o wyobcowaniu, samotności i naturalnej, pierwotnej porzebie miłości i akceptacji.Jest to też typowy obraz romantyczny- hrabia Dracula(znakomita rola Klausa Kinskiego!) jest bohaterem właśnie romantycznym, szuka zrozumienia, bratniej duszy, występuje tu motyw nieszczęśliwej miłości, miłości zgubnej.Jeśli chodzi o mankamenty filmu- niektóre klatki i sceny wydają się trochę groteskowe(zwłaszcza gra filmowej Lucy jest drażniąca patosem)-głównie ze względu na staromodne już efekty specjalne i technikolor.

Tutaj jest "gatunek: Dramat, Horror" i ja nie zgłaszam do tego jakiś istotnych zastrzeżeń.

Nie wszystko, co 'tutaj' jest wyznacznikiem wiedzy absolutnej, 'Nosferatu wampir' to NIE JEST HORROR.Sam Herzog nie wypowiadał się o nim jako horrorze, tylko o dramacie psychologicznym.

Nikt tutaj nie mówi o wiedzy absolutnej. Ten film ma wyraźnie zarysowane cechy również horroru i nie można bez szkody dla charakterystyki gatunkowej ten gatunek pominąć. Poza tym, ważna jest także charakterystyka gatunkowa z czasów powstania filmu, a nie obecna. Jeśli ten film nie miałby być horrorem to tym bardziej horrorem nie byłby
http://www.filmweb.pl/film/King+Kong-1933-31682
porównaj gatunki z
http://www.filmweb.pl/King.Kong
jak również
http://www.filmweb.pl/film/Niewidzialny+cz%C5%82owiek-1933-35702
który według dzisiejszych kryteriów bardziej przypomina komedię, niż horror.
Dodatkowo
http://www.filmweb.pl/film/Frankenstein-1931-30703
który według dzisiejszych kryteriów bardziej przypomina dramat, niż horror.
Jednak te filmy horrorami są i według mnie jest to całkowicie trafne!
Przy "Nosferatu wampir" praktycznie wszędzie występuje w szczególności gatunek horror. Jeśli uważasz, że to nie jest horror to możesz spróbować to zmienić. Ja zmieniłem gatunki w wielu takich filmach, głównie usuwając inne gatunki, a pozostawiając horror. Tutaj uważam, że dramat także powinien być. Ponadto zauważ, że horror często łączy się z wieloma gatunkami, co nie oznacza, że zawsze ich dopisywanie jest uzasadnione.

Dramat psychologiczny? Zdecydowanie bliżej temu filmowi do horroru. Natomiast, jeżeli chodzi o wyobcowanie i ukazanie potrzeby miłości oraz akceptacji, cóż, przedstawiony został po prostu wampir. Wampir prawdziwy, zawieszony pomiędzy żywotem, a śmiercią, samotnością jako częścią składową jego istnienia. Scenami tradycyjnego horroru film po prostu przesiąka - począwszy od scen typowych dla dreszczowców gotyckich epoki romantyzmu, rozgrywających się nocą, gdzie z nieba leje deszcz i sypią się błyskawice, pośród ruin zamków, cmentarzy etc., skończywszy na ukazaniu postaci tak okrutnej i szkaradnej jak Dracula. Dodam, iż oglądany w latach 80 rzeczywiście budził przerażenie.

Horrory o wampirach bardzo często są utrzymane w gotyckiej konwencji.