Akcja symbolicznego dramatu Siergieja Sołowjowa umieszczona została w powojennym Kazachstanie, w prowincjonalnym mieście, do którego przez lata trafiali zesłańcy i przesiedleńcy z zajmowanych przez Niemców europejskich rejonów Związku Radzieckiego. Z tego też powodu panują tam specyficzne reguły, które dotyczą nie tylko dorosłych, ale i dzieci. Kochającemu gołębie nastoletniemu Iwanowi pewnego dnia kradną złapaną przez niego z narażeniem życia białą gołębicę. Kiedy chłopak dowiaduje się, u kogo znajduje się ptak, choć ponownie wiąże się to z dużym ryzykiem - postanawia go odzyskać. Dramatyczne przeżycia sprawiają, że Iwan zmienia swój system wartości, odrzuca zło, docenia przyjaźń, stając się człowiekiem duchowo bogatszym. Oparty na autobiograficznej noweli Borisa Riachowskiego film stał się przełomem w karierze Sołowjowa, który tym samym awansował do pierwszej ligi rosyjskich twórców.

Samotny chłopiec, mieszkający tuż po wojnie na peryferiach brzydkiego, kazachskiego miasteczka zdobywa upragnioną, białą gołębicę, marzenie wszystkich członków grasującego tutaj gołębiarskiego gangu, który nie cofa się przed żadną podłością w dążeniu do realizacji swoich celów. I tym razem nienawiść i zazdrość biorą górę, powodując, że biała gołębica zostaje chłopcu skradziona. Występując sam przeciwko "mafii" Wania odzyskuje gołębicę, ale postanawia wypuścić ją na wolność. O tym epizodzie, krótkim, a przecież istotnym, opowiada Iwan, będąc już dorosłym człowiekiem, kosmonautą. Pamięta tamto zdarzenie, te trudne lata, bo właśnie wtedy formował się jego charakter.