Teraz jest 8/10 , ponieważ doszło kilka elementów, które mi się szczególnie nie spodobały. Po pierwsze sam obcy, ktory został w wielu ujęciach pokazany jako marionetka i wyglądał mało realistycznie. Po drugie czarnym charakterem nie był tu jedynie obcy (przez co czasem nie wiedziałem na czym się skupiać). Byli nimi także sami więźniowie, którzy mogli skrzywdzić nie tylko samą Ripley (co raz zrobić probowali) ale także inne postacie. Po trzecie chyba najgorsze to śmierć mojej ulubionej Ripley. Początkowo byłem lekko wstrząśnięty (czego dawno nie odczuwałem przy filmie). Pociesza mnie jedynie fakt, że nie zginęła na darmo. Zginęła przede wszystkim żeby ratować innych ludzi przed obcym, którego w sobie nosiła, chociaż proponowano jej operację podczas której obcy mógł zostać usunięty. Nie zaufała naukowcą, ponieważ wiedziała, że nie chcą dla nikogo dobrze. Postąpiła najlepiej jak potrafiła. Jednak to nadal jest jedna z moich ulubionych postaci w historii całej mojej przygody z kinem. I teraz ponieważ tylko taka Ripley mi odpowiadała (tzn. żyjąca raz, dla której każda chwila mogła być ostatnia) nie będę oglądać czwartej części, w której się ją sklonuje. Na tym filmie rozdział Ellen Ripley zostaje dla mnie zamknięty. Jednak tak jak napisałem film jest dla mnie ogólnie mówiąc w porządku. Dużo się dzieje i jest na co popatrzeć.