Pierwszy dzień po wyzwoleniu, Kopenhaga, maj 1945 roku. Widzimy grupę niemieckich żołnierzy w nieokreślonej scenerii, w której dominuje woda i ogień. Mężczyźni, pokonani na wojnie, odbierają sobie życie lub uwalniają swoich towarzyszy od upokorzenia niemieckiej niewoli. Leo, główny bohater filmu, również chce popełnić samobójstwo, ale w decydującym momencie jego broń zacina się. Pisze list do swojej duńskiej ukochanej, Esther. W willi na peryferiach miasta, gdzie świętuje się wyzwolenie, spotykamy Esther. Obejmuje ona czarnoskórego żołnierza amerykańskiego i wtedy dostrzega Leo, który wkrada się do willi. Kiedy zostają sami, Esther zarzuca Leo udział w torturach. Chłopcu z ruchu oporu wykłuto oczy. Leo się wypiera, zwalając wszystko na SS. Esther wytyka mu jego odpowiedzialność, a następnie obiecuje zaprowadzić go do kryjówki w lesie.