...ale po co? Jeśli ktoś oglądał azjatycki pierwowzór, seans będzie dla niego stratą czasu. Trzeba oczywiście przyznać, że od strony technicznej nie można niczego filmowi zarzucić. No i ta Jessica Alba ze swoją słodką buzią :) Jednak jest to dokładna kalka, która niczego nowego nie wnosi. Filmy takie jak KRĄG, DARK WATER,THE GRUDGE czy SHUTTER, przyniosły nam nowy wymiar grozy. No, może z wyjątkiem DARK WATER, który był nieco wtórny w stosunku do KRĘGU, ale to z tego powodu, że oba filmy były adaptacją książek japońskiego Stephena Kinga, jak to niektórzy mówią, Koijego Suzuki, a ten pan wykorzystuje w swoich powieściach te same chwyty i schematy.
Co można powiedzieć o THE EYE? Można narzekać na oklepany rodzaj straszenia, na zasadzie ktoś/coś pojawia się nagle, a wszystko to podparte gwałtowniejszą muzyką. Nie tu jednak leży pies pogrzebany. Tak jak mówiłem na początku, jeśli ktoś oglądał oryginał, remake made in USA będzie po prostu nudny. Jeśli ktoś nie oglądał, okay, film daje radę. Ja jednak przy okazji takich produkcji zadaję sobie pytanie - po co? I zaraz sobie odpowiadam, bowiem odpowiedź jest banalnie prosta - dla kasy. No, i żeby wypuścić na rynek coś, co jest badziej strawne dla amerykańskiego widza. Bo przecież nie każdy lubi oglądać film, w którym tak "śmiesznie" mówią, po japoński na ten przykład. Za duży szok kulturowy :)
Na zakończnie powiem jedynie, nie zdradzając szczegółów tym, którzy jeszcze nie oglądali, że Amerykanie nie byliby sobą, gdyby nie osłodzili finału. Fe...! Niedobrzy Amerykanie, ci cholerni optymiści...!
Pozdro