Mimo, że temat otrzepany z każdej strony, to, tym razem, zrobiony na poważnie. Firmowanie nazwiskiem reżysera Dnia Próby zobowiązuje. Czyste kino rozrywkowe na poziomie wyższym niż Salt.

Możecie się nie bać. Szturm na Biały Dom robi wrażenie. Wbrew trailerom atak latającej fortecy to tylko zasłona dymna dla naziemnego abordażu terrorystów przebranych za turystów. Jest dużo krwi i fukuw. Nie oszczędzają się w kontaktach z zakładnikami. Zamiast przesłuchiwać mężczyzn, wolą kopać i znęcać się nad kobietami. Zapomnieli tylko o jednym. Przy ściąganiu amerykańskiej flagi mogli zawiesić koreańską. Jednak najwidoczniej byłby to za duży ciężar dla amerykańskiej dumy. Będzie też czas na papieroska niczym w Szklanej Pułapce.

Jest trochę zgrzytów. Zbyt poważne miny Buttlera i, a jednak, standardowy tekst o negocjacjach wypowiadany przez amerykanskich prezydentów i klasyczna mowa końcowa. Gdyby jeszcze życie prezydenta było mało ekscytujące dostajemy bajeczkę o Ceberusie.