To nie jest film o Oppenheimerze, a o kierowaniu przez niego projektem Manhattan, pracach nad bombą i konsekwencjach, jakie go za to spotkały. Poznajemy Oppenheimera naukowca, a nie Oppenheimera męża, kochanka, ojca czy brata. Wątki dotyczące jego życia prywatnego są niemal wikipedystyczne, reżyser wybrał tylko te postaci i fakty, które miały jakiś wpływ na jego pracę lub z których musiał się tłumaczyć. Niewiele dowiadujemy się o jego relacji z Jean Tatlock, a o romansie z Ruth Tolman wcale.

Jeśli chodzi o główny wątek, to widać, że jest to film zrobiony pod masowego widza w USA, którego wiedza historyczna jest nikła lub zerowa - czyli wszystko łopatologicznie wyjaśnione, dopowiedziane. Wyszło to dość topornie, miejscami dialogi przypominają fragmenty opisów z Wikipedii. W ogóle mam wrażenie, że ten scenariusz nie wykracza poza to, co można znaleźć w Wikipedii - żadnych smaczków, anegdot, przymiotników, barwnych opisów, nieznanych faktów.

Reżyseria nie powala (moment próbnej detonacji, to jakaś porażka), Film się dłuży, jest małodynamiczny i nudny.

Na plus zasługuje na pewno gra Murphy'ego, ale nie uważam, żeby była na miarę Oscara. W niektórych odcinkach Peaky wypadał lepiej. Być może tu zawinił scenariusz. Nie pojmuję też zachwytów nad Robertem Downey'em Jr. Według mnie - jak na swoje możliwości - wypadł przeciętnie. Dużo bardziej spodobała mi się gra Matta Damona.