Film jest ciężki, brudny i skomplikowany. Jak życie, jak cała ta historia z budową bomby atomowej. Wymaga skupienia, uwagi, trochę wiedzy przed seansem.
Po pierwsze jesteśmy w Ameryce, przed drugą wojną światową - Ameryka była dość odizolowana od reszty świata. To nie dziś, nie ma ONZ, nie ma USA jako potęgi o globalnym znaczeniu. Pamiętajcie, że USA do wojny przystąpiły dopiero w Grudniu 1941 i to najpierw przeciw Japończykom a nie Niemcom... (chociaż sprzedawali i wspomagali logistycznie Europę a głównie Anglię).
Komunizm jest świeżą sprawą w ogóle, Amerykańca demokracja bała się komunizmu - bo rzucał hasła w tamtych czasach bardzo bardzo źle odbierane. Czarni byli w bawełnie jeszcze niedawno, kobiety prawa wyborcze dostały w 1920 a tu ktoś wyskakuje, że wszyscy są równi :) no to wiecie... białym konserwatystom na szczycie to nie pasowało. Ideologia miała swoje poparcie w społeczeństwie takim jak wyżej a Amerykańskie służby traktowały komunistów tylko trochę lepiej niż dziś opozycja ma w się w Rosji.
Nie spodziewajcie się jednoznaczności w tym filmie, trudno zdecydować, czy lubimy Roberta czy nie (warto chociaż jego życiorys przed filmem przeczytać), trudno zdecydować, czy budowa bomby była dobra, trochę łatwiej oceniać też końcowe kwestie poruszone w filmie niż dziś. Nawet w pozycji, gdzie - Putin groził niedawno użyciem "wszelkich środków". W sumie dodam ciekawostkę - dziś USA mają około 6800 pocisków jądrowych, w 1965 miały ich ponad 31 000.
Po drugiej wojnie światowej powstał podział na zachód i wschód, demokrację i komunizm. Ludzie którzy rządzili po wojnie dobrze wiedzieli, co ich czeka za 10 -20 - 30 lat w związku z tym.
Film warto obejrzeć i może nie jest to arcydzieło a porządne 8,5. Pozwala poznać ciekawą historię, spojrzeć na trochę inny świat niż dziś, zrozumieć, że wielki człowiek w jednej kwestii tak naprawdę może być nadal bardzo mały. Bądź jednak wypoczętym i choć trochę przygotowanym - bo wtedy odbiór będzie pełny a nie powierzchowny i nie będziesz się czuł zagubionym w tym filmie.