Zagrany bardzo dobrze, zdjęcia były rewelacyjne, kostiumy i sceneria zachwycająca,
muzyka bezbłędna. Film miał klimat, bardzo spokojny, ale przeze mnie porządny.
Przynajmniej jeden wyciszający film wśród tej ferii głupkowatego kina pierwszej dekady
XXI wieku.
Co do samej historii - miłosna jest ładna (choć momentami nieco zanadto łzawa, ale to
nic), prawdopodobnie ze względu na dosyć ciekawe postaci. Samo założenie też fajne.
Szkoda(i tu uwaga, spojler), że jednak nie zdecydowano pociągnąć się wątku grozy dalej.
Mogli postawić na coś w rodzaju "Twin Peaks". Niekoniecznie pokazując wszystko, jak
na talerzu, z toną krwi i groteskowymi, przeklętymi potworami, nie mniej, mogli do końca
ten pierwiastek horroru zatrzymać. Rozwiązanie było takie sobie. A spotkanie bohaterki z
pracownikiem ochrony rezerwatu naciągane. (KONIEC SPOJLERÓW)
Nie mniej, mimo nieco szwankującej historii, i kilku dziwnych, jak na mój gust,
rozwiązań, film jest rewelacyjny od strony technicznej, zdjęcia i muzyka, tworzące klimat,
są wręcz artystyczne. Szkoda, że ten film, który miał ogromny potencjał, nie do końca
spełniał oczekiwania pod względem fabuły. Nie mniej, za postacie, zdjęcia, muzykę,
klimat i całkiem dobrą reżyserię dam 7. Dodaje osiem, za to, że po prostu ten film lubię,
ale tym już nikt nie powinien się sugerować.
Możliwe, że większość osób ten film po prostu zanudzi na śmierć. W moim słowniku
pojęcie "nuda" praktycznie nie istnieje, no, może odnośnie kilku wspomnień typu seans
"Transfoemres2".