A czy to w ogóle szkoła? Z biegiem filmu coraz bardziej się zastanawiałam, czy to nie jakiś ośrodek dla dziewcząt...
Z drugiej strony najprawdopodobniej film nie pokazywał wszystkiego i to, co widz uznałby za kilka dni, mogło trwać miesiące. Tak więc zwykłych lekcji po prostu nie pokazywano. Wskazówka - Di na początku mówi o noszeniu "codziennych" ciuchów tylko w niedzielę, a one noszą je właściwie cały czas.

To pensja, nie zwykła szkoła. Wobec tego oprócz lekcji musi być czas na rozrywki i po prostu na życie prywatne. W końcu to miejsce ma zastąpić dziewczętom prawdziwy dom... Poza tym zgadzam się z Bellatrix26. Ukazywanie lekcji i nauki nie miałoby po prostu sensu i wydłużyłoby niepotrzebnie film. Wystarczą w zupełności te nieliczne migawki z porannych mszy czy zajęć angielskiego. Można po prostu przyjąć, że taplanie się w jeziorze i bieganie po łące mają miejsce w weekendy. Akcja filmu zaczyna się pewnie wczesną wiosną (sądząc po strojach dziewcząt), a kończy latem. Więc te rozrywki, które widzimy, są rozciągnięte w czasie na kilka miesięcy.
A co do faktu, iż dziewczęta przyczyniły się do śmierci Fiammy - myślę, że w elitarnych szkołach takie fakty się zataja. Powiedz, kto by posłał swoją córkę na pensję, w której chora psychicznie nauczycielka ze skłonnościami homoseksualnymi morduje uczennice, a pomagają jej w tym wierne wychowanki z grupy pływackiej?

Niestety to prawda, dokładnie tak to wyglądało przed i chwilę po wojnie. Elitarne szkoły dla dziewcząt nie miały dawać wiedzy tylko tzw. ogólną ogładę, zupełnie jak w XIX wieku, tylko może wiedza na wyższym poziomie ;-). A jeżeli chodzi o sport - doskonale było to pokazane, był dokładnie po nic. Elitarna oznaczało tylko, że znajdują się w niej nieprzypadkowe dziewczęta pochodzące z określonej klasy społecznej. Nie musiały być bogate (widać to po warunkach w jakich żyją w szkole), musiały pochodzić z szanowanych angielskich rodzin. Miały tam przede wszystkim uczyć się dyscypliny, konformizmu oraz przystosować się do życia w swojej klasie, czemu miała służyć izolacja od innych ludzi. Nieudanym produktem takiej "edukacji" jest właśnie nauczycielka mitomanka, która umiera ze strachu przed światem zewnętrznym i normalnym życiem. Od lat tkwi w tym samym miejscu i najnormalniej od tego świruje. Jest sporo badań na ten temat i wspomnień babek, które przeżyły to na własnej skórze. Zaczęto je wydawać w latach 60. i naprawdę są to mega upiorne historie biorąc pod uwagę czasy, w których się działy.

to brzmi ciekawie, jakie wspomnienia na przykład?

ja również jestem ciekawa, gdzie takie opowieści można znaleźć?

Owszem, są zasady. Wspomniane mundurki, nabożeństwa. Pensja czy nawet ośrodek to nie miejsce gdzie przed i po lekcjach uczennice przebywały w domu. Wino przemyciły oczywiście po kryjomu, z kuchni, bo przecież by im nie sprzedano, zresztą miasteczko niewielkie i miejscowi od razu połapaliby się, ze to z pensji. To samo w kwestii tzw. demolki pokoju. Chyba nawet panna G. uznała, że dziewczyny przesadziły z imprezą.

Co do udziału w zabiciu Fiammy nikt nie mówi, że to nic takiego, wręcz przeciwnie. Ale niestety pannie Niven, dyrektorce, włącza się typowe wychowanie wiktoriańskie, które z racji wieku nic nie przerobiła na własnej skórze. A tam też obowiązywała nasza dulszczyźniana zasada, że "po to człowiek ma 4 ściany i sufit by prać brudy we własnym domu". I dlatego zrobi wszystko by zatuszować kosmiczny skandal jakim byłoby dziś, a jeszcze większym było wówczas molestowanie i zabójstwo Fiammy. Ogranicza się tylko do ogólnika, że "stała się tragedia i wina spoczywa na nas wszystkich" ale nie dopuści by cokolwiek wydostało się poza mury placówki.