Czego nie zrozumiałeś?

Proponuję przeczytać książkę. W moim przypadku najpierw była właśnie książka, później dopiero film. Pewnie zupełnie inaczej bym go postrzegał, gdyby nie wcześniejsza lektura.
pozdrawiam

A tak btw - film doskonały.

Miałem nie odpisywać, ale patrzę, zielone kółeczko w rogu miejsca na profilowe... ;) A więc po pierwsze wiek chyba nie ma tu aż tak wiele jak mogłoby się wydawać. Po wtóre czy wróciłeś przez te 3 (z hakiem) lata to tego filmu? I po trzecie... wydaje mi się że istotą "szaleństwa" w filmie - które może jest szaleństwem, może nie (wolna polemika) - nie jest sama przemiana, przewartościowanie głównej postaci, ale jej ...hmmm.. "usamotnianie się". Mam wrażenie że Karel staje się coraz bardziej samotnikiem, odludkiem, socjo czy raczej psychopatą (a właściwiej kimś po środku tych przymiotów). Jest coraz bardziej "jeden" (w sensie egocentrycznym i egoistycznym) i przez to wydaje mu się że jest nadczłowiekiem. Zachowuje się tak jakby zrozumiał istotę śmierci, szczęścia, moralności - jakby sam wiedział najlepiej co jest dobre dla każdego... Taka tam interpretacja zaraz po seansie... ;)