Ja jestem po lekturze i mam taką samą zagadkę...

Nyles kiedy odwiedza Roya w jego domu zadaje dokładnie to pytanie - co stało się z "małżeństwo to nieskończona otchłań smutku". Roy odpowiada, że priorytety się zmieniają. Według mnie pogodził się z tym, że utknął w tym jednym dniu i ponownie spojrzał na swoje życie rodzinne tym razem doszukując sie w nim pozytywów. Nawet najgorsze rodziny miewają jakieś pozytywne momenty i takim akurat był ten weekendowy, słoneczny dzień. W normalnych warunkach pewnie miałby w głowie to, że jutro złe rzeczy związane z jego rodziną wrócą (np. dzieciak wiecznie płaczący w aucie, gdy podrzuca go do szkoły), ale teraz nie mają one znaczenia, lepiej o nich nie pamiętać - co staje się łatwiejsze z każdym dniem spędzonym w pętli - i cieszyć się chwilą.

mówi, że gdy leżał w szpitalu bo potraceniu go przez radiowóz to wiele myślał i zdał sobie sprawę, że źle robi krzywdząc Nylesa itp. Zauważył, że ma dwie córki, syna który podlewa psie kupy oraz wspaniałą żonę. I co najważniejsze, chociaż nie jest to wprost powiedziane, wiedział, że każdego dnia będzie miał ich przy sobie, takich samych, nie zmienionych.