Jest to ciężkie, ale nie niemożliwe... Sporo można stracić, jeśli się nie obejrzy. Scena ze schodami to jedno... Ale jest jeszcze mnóstwo innych piorunujących, jak i takich, które wydają się komiczne - np. mężczyzna, który rozdziera swoją koszulę, albo ta, gdzie chcą zabić żydów. Film jest monumentalny, zrealizowany piorunującymi środkami. Takich scen jeszcze dziś nie ma np. w kinie polskim. Ilość ludzi w to zaangażowana. Ilość idei, które były pionierskie, albo już nie pionierskie lecz użyte w sposób zupełnie nowatorski. Męczy to wszystko, ale męczy tak jak np. symfonia w operze. Wszyscy się męczą - wykonawcy, dyrygenci, instrumenty nawet, ziemia drży, słuchacze są porażeni, padają wręcz na tych swoich fotelach. I to jest właśnie geniusz. A jak jeszcze pomyśleć o tym, że to były początki właściwie, że montaż to była syzyfowa wręcz praca. Taki montaż... Nie potrafię sobie nawet wyobrazić, jak to mogło wyglądać.

Normalnie, Brało się sklejarkę i nożyczki.