Wedlug mnie najlepszy film Garnetta. Interesujący od pierwszej do ostatniej minuty. Najlepsze sceny to te, gdzie tytułowa pani Parkington spotyka się ze swoją chciwą i pazerną rodziną (wyśmienita Gladys Cooper!). Pamiętna jest także scena przyjęcia, na którym pojawia się zaledwie garstka gości. Rola pani Parkington dała mozliwość pokazania Garson aktorskich umiejętności, chociaż to Walter Pidgeon jest dla mnie największym zjawiskiem aktorskim w tym filmie. Jako arogancki, porywczy bogacz sprawdził się tu znakomicie. Świetnie ta para aktorów uzupełniała się na ekranie (wcześniej m.in. Pani Miniver, czy Madame Curie). Polecam gorąco!