pokazano Romów bez popadania ani w ckliwość i przesadnie "ubaśniowienie" ani w epatowanie ciemnotą, biedą i pijaństwem. Film pozwala nam liznąć problem cygański - właśnie liznąć, mamy świadomość, że dano nam zajrzeć na chwilę "do wewnątrz", podobnie jak poecie Jerzemu. I że to, co zobaczymy, będzie urywkowe, wieloznaczne, czasem kłopotliwe - jak scena sprzedawania Papuszy i jej zaślubin czy bunt matek przeciwko wysyłaniu dzieci do szkoły. Ale też bardzo bolesne, jak scena rozwalania wozu. Można było popaść w banał: mąż-tyran, słodki poeta z zewnątrz (młodszy!) niosący powiew tego zakazanego świata, którego Papusza odrobinkę podpatrzyła. Ale nie i chwała za to. Nie łudzimy się, że film kompleksowo ukaże Cyganów: tak naprawdę oglądamy i do końca ich nie rozumiemy. Tak jak Cyganie nie potrafią zrozumieć motywacji Jerzego, tak on nie rozumie ich. Nawet pomimo serdeczności i gestów szczerej przyjaźni, to niezrozumienie pozostaje do samego końca. A jednak nikogo tutaj nie da się łatwo osądzić.

Wspaniałe role trójki głównych bohaterów, znakomite poboczne. Piękne zdjęcia i cygańska muzyka. Film nie jest łatwy w odbiorze, ale warto, tak w ogromny skrócie.