książkę,która opiera się w głównej mierze na paradoksach i grze słów.Twórcy filmu robili co w ich mocy,aby postać bohatera była tą,którą znamy z prozy Hellera.Niestety "Paragraf 22" to nie tylko Yossarian ale wiele innych barwnych postaci,bez których obraz jest tylko namiastką pełnego przekazu książki.Trudno jest ocenić film w oderwaniu od pierwowzoru,ale w tym przypadku,książka bije na głowę swój kinowy odpowiednik.