filmowi jakiejś iskry, pomysłu. Każdą z trzech historii przyjąłem do wiadomości, ale więzi emocjonalnej z bohaterami nie nawiązałem, nikomu nie kibicowałem. Być może spowodowało to przeplatanie się historii: zanim człowiek oswoi się z jednym bohaterem, już wskakuje mu kolejny.

Nic też mnie nie zaskoczyło, nie było jakiejś przewrotnej pointy, drugiego dna itp. itd.

Adaptacja jest dość luźna, więc twórcy nie mieli związanych rąk i mogli sobie poszaleć. Ale nie poszaleli. Ról wielkich też tu nie ma. Efekty specjalne 30 lat temu byłyby fantastyczne, ale teraz już widz wie, że pokazać można wszystko, więc nie robi to specjalnego wrażenia.