Że Ci się chciało tyle przepisywać...
Ja to ujmę krócej: Kazimierz Koźniewski, który napisał książkę, na podstawie której powstał ten film, to ubecka szmata.
Do agentów donoszących na pisarza, Melchiora Wańkowicza, należał m.in. Kazimierz Koźniewski, który był też świadkiem na procesie Wańkowicza i zeznawał o kontaktach pisarza z Radiem Wolna Europa. Koźniewski współpracował z SB jako TW „33”; donosił nie tylko na Wańkowicza, ale na całe środowisko literackie. Jego tekst, popierający wprowadzenie stanu wojennego, władze rozpowszechniały na plakatach. Od jesieni 1945 roku członek redakcji "Przekroju", a od roku 1957 do śmierci w 2005 członek zespołu redakcyjnego "Polityki".
http://www.wprost.pl/ar/?O=91313
Fajnych mamy dziennikarzy, nie ?

Witam.
Niektóre informacje ciekawe, ale treść postu mocno tendencyjny. Choć poglądy mam antykomunistyczne to wrodzona chęć dążenia do obiektywizmu nie pozwala mi pozostać obojętnym. Dodaje więc kilka słów by uzupełnić temat.
Oczywiście, Ford definiował siebie jako: żyd i komunista. Komunista który wierzył w ten system i żyd, który wiele razy doświadczył prześladowania. Cóż, oczywiście więc działa z pełnym oddaniem dla PRL, ale..

Filmy o tematyce społecznej i zydowskiej kręcił już pod koniec lat 20. Tak o początkach reżysera pisze Tadeusz Lubelski (Kino Klasyczne, Tadeusz Lubelski, Kraków 2011s.943-944): "Wszakże najzdolniejszym filmowcem, jaki pojawił się w kręgach START-u, był Aleksander Ford (...) był samorodnym talentem, który już w swoich wczesnych krótkich metrażach (...) próbował avant la lettre godzić obie poetyki dokumentów START-u; chwytając społeczne kontrasty, utrwalał zarazem poetyckość świata. Ukoronowaniem tego okresu jego twórczości był Legion Ulicy (1932) uważany przez wielu za największe osiągnięcie kina polskiego międzywojnia, niestety zaginiony"
Kolejnym bardzo interesującym dziełem, był obraz "Droga młodych" Reżyser miesza w nim wiele gatunków, wychodząc poza ramy klasycznego filmu dokumentalnego. Pomimo, że dzieło zachwyciło niektórych zachodnich reżyserów, na przykład Bunuela, film przeszedł przez cenzurę (por. Stanisław Janicki, Aleksander Ford, Warszawa 1967, s 30-34)...
Ford w swojej wczesnej twórczości cechował się dużą kreatywnością, oryginalnością a swoimi rozwiązaniami wyprzedza założenie włoskich neorealistów.
Po stronie sowieckiej znalazł się uciekając przed Niemcami.
Powstał min. dokument "Przysięgamy ziemi polskiej" o żołnierzach I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki a już 1944 straszny "Majdanek - cmentarzysko Europy" (jest na yt), nakręcony praktycznie zaraz po ucieczce Niemców!
Po wojnie Ford jako szef Filmu Polskiego pomagał rozwinąć skrzydła wielu reżyserom jak Wajdzie czy Munku.
A moim zdaniem mówić, że Ulica graniczna jest antypolska to spore nadużycie. Ford pokazał po prostu, że niektórzy Polacy współpracowali z Niemcami, ale przecież to też Polacy kryją dziewczynkę. Dodatkowo rozstrzeliwani ludzie krzyczą "niech żyje Polska". I ostatnie słowa "nie ma granic między ludźmi". Przy każdej okupacji znajdą się kolaboranci. Należy też podkreślić, że film był pierwszym pokazującym zagładę żydów (Jakubowska pokazała jedynie obóz, Ford już całą społeczną sytuację)
Na koniec dodam, że "Krzyżacy" to najczęściej oglądany polski film.

Witam.
Co do mnie, pisałem tylko o Koźniewskim i zdania nie zmienię. Jeśli zaś chodzi o Forda, mam do niego pretensję o jeden film - "Ósmy dzień tygodnia", który ewidentnie spieprzył, odsyłam zresztą do dyskusji
http://www.filmweb.pl/film/Ósmy+dzień+tygodnia-1958-8420/discussion/dla+kochając ych+Hłaskę,1394230

Wielu ludzi po wojnie uwierzyło w komunizm z różnych powodów (przedwojenne zaangażowanie w ruch socjalistyczny czy komunistyczny, bieda, bezrobocie, represje wobec komunistów) i ja to rozumiem. Nie akceptuję natomiast donosicielstwa i uprawiania jawnej propagandy.

Mój wpis nie kierowałem konkretnie do ciebie :).
Chodziło po prostu o pokazanie złożoności postaci Forda.
Pozdrawiam

Represje dotykające przedwojennych komunistów (komunistycznej partii Polski) wynikały z ich poparcia bolszewików podczas wojny 1920. Po wojnie bolszewickiej KPP została zdelegalizowana a jej działacze byli sadzeni i zamykani za działalność polityczną.
Czemu trudno się raczej dziwić, o ile nie jest się typkiem wychowanym na antypolskiej propagandzie Stalinizmu i uważającym ze jej kultywowanie w dzisiejszych czasach jest przejawem "europejskości" i "oświecenia".
A nawiasem to Stalin po rozwiązaniu kominternu tak "polubił" przedstawicieli bolszewickich agend zagranicznych że do 1938 roku wszystkich pozamykał, zesłał lub wymordował. Taki na przykład Tow. Wiesław się uchował bo w latach 30. w II RP siedział w wiezieniu za działalność komunistyczną. Gdyby nie był represjonowany przez sanację, to PPR po II Wojnie Światowej nie miałby nawet kandydata na I sekretarza z polskim pochodzeniem.

Jedna, zasadnicza uwaga: Ford może i definiował się jako komunista, ale nie jako Żyd. W zachowanych filmach z przedwojnia: "Mir kumen on" i "Sabra" jest wyraźny wątek odrzucenia tożsamości etnicznej na rzec internacjonalizmu. Potem, cóż, potem był stalinistą, a programem Stalina była "socjalistyczna treść i narodowa forma".

Do wszystkich wojujących ideologów: To nie jest miejsce na wylewanie żali, na prostowanie historii, na "odgryzanie" się za przeszłość i rozliczanie. Nie powinno tu być miejsca na propagandę ani tą prawicową, ani tą lewicową. Przeszłość jaka była każdy wie i na pewno jest bardzo ważna, nieodzowna, bo kształtuje określony światopogląd kina. Ale to jest forum o filmach a nie o polityce!
"Piątka" jest bardzo dobrym filmem. Dziś na pewno pod wieloma względami anachronicznym i śmiesznym, ale nie znaczy, że musisz wylewać na ten film wiadro pomyj, tylko dlatego, że AK-owcy są tu przedstawieni jako szmaty, a Komuniści jako ludzie szczytnych ideałów. Poza tym myślę, że jednak głównym przesłaniem filmu nie jest urabianie poglądów politycznych, lecz przedstawienie swoistej obyczajówki społecznej, w czasach dla nas tak odległych, że aż trudnych do uchwycenia.

Wolność słowa to prawo do publicznego wyrażania własnego zdania oraz poglądów, a także jego poszanowania przez innych. Współcześnie jest uznawana jako standard norm cywilizacyjnych, chociaż w czasach polskiego komunizmu nakładano na nie pewne ograniczenia ...w stylu wypowiedzi powyżej. Niestety!

Pisz co chcesz. Ja ci drogi tej nie zamykam mimo, że takie insynuacje snujesz. Niestety chore jest to, że w Polsce ludzie nie potrafią odciąć się od przeszłości, a co gorsze, że fikcję biorą za rzeczywistość i dopasowują ją do własnych potrzeb.

W sumie to masz wiele racji, ale jednak każdy ma prawo wyrazić swoje zdanie czy ma ono wydźwięk polityczny czy też nie, byle było ono w dobrym tonie. Niestety wielu z nas ma jeszcze tendencje do życia przeszłością, nawet jeśli w niej nie uczestniczył. Oczywiście, że socjalizm był zły, czasy ciężkie, szczególnie dla pewnych grup ludzi. W Polsce raczej nienawidzi się komunistów, a mimo to jeszcze słychać ( o zgrozo coraz częściej) "komuno wróć", chcemy aby komuniści zapłacili za swoje poczynania, a mimo to wynosimy na piedestał wielu, którzy zachwalali ten system, bo czasami wystarczy dostać prestiżową nagrodę i już nagle u niektórych pamięć robi się jakby słabsza. Czyli jednak można oceniać twórczość, nie przez pryzmat twórcy. Możemy się nie zgadzać z poglądami reżysera czy też pisarza, poety, ale należy obiektywnie ocenić jego dzieło, tak jak zresztą to już napisałaś.
Osobiście denerwuje mnie, że niektóre filmy nazywa się "antypolskimi", "antykatolickimi", itd. tylko dlatego, że ukazują daną grupę społeczną czy też nację w niewłaściwym świetle, bo przecież ludzie są różni, są dobrzy i źli, nie ma tylko dobrych Polaków, są również i ci źli, dlaczego więc nie można o nich mówić, a co dopiero robić filmów czy pisać książek? Chyba nie na tym polega ta nasza legendarna "wolność słowa" wspomniana przez jva.
Powinniśmy zaakceptować naszą historię, ale przede wszystkim to, że nie wszyscy zapisali się na jej kartach złotymi zgłoskami. I pewnie wielu z was nie spodobało się to co tutaj napisałam, no ale w końcu podobno mamy "prawo do publicznego wyrażania własnego zdania oraz poglądów, a także jego poszanowania przez innych", szkoda że tylko na papierze, bo czytając niektóre wypowiedzi i jak się w nich ludzie nawzajem obrażają i nie szanują , to wątpię jakoby był to "standard norm cywilizacyjnych".

Otwieram stronę z opisem innego filmu Aleksandra Forda, przeglądam wpisy i komentarze, a tam co widzę... ten sam, identyczny post pod każdym ważniejszym tytułem w jego dorobku. W pierwszym momencie szczęka mi opadła. I tak sobie myślę, i myślę, i trudno mi już nawet pisać, że to chore. Może bardziej żałosne? Szkoda nawet słów na opisywanie tego i na wdawanie się w dyskusję z kimś, kto uprawia "osobistą krucjatę" w imię bliżej nieokreślonych zamysłów.
Zasłanianie się tzw. wolnością słowa to czysta demagogia w tym przypadku. To uzurpowanie sobie prawa do wypisywania bzdur pod byle pretekstem, bez konieczności ponoszenia odpowiedzialności za słowa (chociażby tej moralnej, etycznej). Jesteśmy jedynie anonimowymi forumowiczami i w teorii nie obowiązuje nas etyka zawodowa jak pisarza, czy dziennikarza. Wylewamy więc wiadro szlamu i pomyj pod czyimkolwiek adresem tylko po to by sobie ulżyć? Jeśli do takiego małostkowego użytkowania sprowadza się w dzisiejszych czasach internet i ta domniemana wolność słowa to ja dziękuję i wolę nie słuchać i zamknąć oczy - bo aż głowa boli.

Może i nie obowiązuje nas tutaj etyka zawodowa, ale jednak jakaś tam etyka obowiązuje każdego, jak mawiała moja nauczycielka "zachowuj się byle jak, ale się zachowuj" i minimum rzetelności chyba nikogo nie zbawi, chociaż dla samego siebie. Zgadzam się z tobą i faktycznie czasami warto "zamknąć oczy", bo niektórzy zniżą cię do swego poziomu i zabiją doświadczeniem, a tak, to odpuścisz, niech sobie jeden z drugim pokrzyczy, niech się poczuje ważny, może będzie szczęśliwszy. Niemniej jednak całe szczęście są jeszcze ludzie na tym portalu, z którymi można normalnie podyskutować. Pozdrawiam.

Z tą "Targowicką postawą" lewicowca to bym radził ostrożnie bo trzeba pamiętać że Targowicę tworzył nie kto inny jak ówczesna polska prawica, zaniepokojona liberalnymi postępowymi zmianami mającymi upodobnić Rzeczpospolitą do Zgniłego Zachodu. Brzmi znajomo? Tak jak i wtedy tak i dziś serca polskich prawicowców kierują się ku Moskwie. Za to doskonale wychodzi im określanie skarg na niedemokratyczne działania rządu do Parlamentu Europejskiego przez środowiska liberalne mianem drugiej Targowicy, wskazując na jakąś analogię. Po pierwsze skrajnie odmienne środowisko, po drugie kierunek przeciwny, po trzecie w UE jesteśmy z woli narodu który wypowiedział się za członkostwem w referendum