Jako, że nie znalazłam żadnego sensownego tematu, który by opisywał co się podobało, a co nie założyłam własny.

Generalnie nie oczekiwałam jakoś specjalnie na nową wersję Pięknej i Bestii, a kolejne klipy i trailery, raz mnie nastrajały pozytywnie raz negatywnie. Po seansie mogę stwierdzić, że naprawdę dużo rzeczy się tutaj udało, film dostarcza dużo radości i poleciłabym, żeby go obejrzeć jeśli nie w kinie to na DVD.

1. Bella - raz mi pasowała, raz mi nie pasowała, ale widząc całość mogę stwierdzić, że dobrze sprawdziła się w tej roli. Bardzo dobrze wypada gdy śpiewa, możliwe że trochę ją tam poprawiali, ale generalnie nie jest źle i z przyjemnością słuchałam piosenek w jej wykonaniu. Jeśli chodzi o Bestię, to nie był najgorszy, jednak bardzo często przypominałam sobie, że to CGI i to często mnie wybijało nieco z historii. I zdecydowanie nie powinien śpiewać, nie pasował mi ;P Bardzo za to podobało mi się to jak przedstawili kiełkujące między nimi uczucie, tak jak mówi piosenka, na początku trochę niepewni, ale stopniowo coraz bardziej przekonywali się do siebie.

2. Gaston i Le Fou - będę się powtarzać, ale oczywiście również uważam, że są rewelacyjni w swoich rolach, kradną show i chętnie bym zobaczyła film, który opisywałby ich losy na wojnie ;P Są zabawni i wyciągają z tych postaci ile się da. Jedyna rzecz, która mi się nie podoba w tym wątku to jak napisano rolę Gastona. Nie mam zarzutów do Evansa, a bardziej do scenariusza. Wiadomo, że jest narcyzem i brutalem, ale zebrał tak dużą sympatię w trakcię trwania filmu, że potem jak coraz bardziej popada w szaleństwo przestaje być to spójne z tym co widzieliśmy na początku. Disney ma teraz taką tendencję, że musi być twist i czarny charakter na końcu musi być już mega zły i podły, choć na początku taki nie był (Frozen i inne). Ja tutaj Gastona polubiłam na tyle, że smutno mi było, że musiał okazać się bucem, zdradzić Le Fou i umrzeć na końcu. Liczyłam, że może jednak będzie obrażonym narcyzem gdzie indziej, a nie skończy jako morderca i psychopata. Zwłaszcza, że współcześnie już rzadko się wierzy w do krzty złych bohaterów, a bardziej ludzi o innym punkcie widzenia.

3. Przedmioty . Generalnie nie podoba mi się design wszystkich postaci - to co sprawdzało się w animacji, w ogóle nie pasuje do filmu aktorskiego. Widać to szczególnie u Pani Imbryk gdzie właściwie w ogóle się nie rusza, tylko widać jak ruszą namalowanymi oczami. Wybijało mnie to nieco z rytmu, ale na pochwałę na pewno zasługuje Ewan McGregor - jego postać jest pełna życia i uroku.

4. Realizacja. Bardzo podobało mi się przyjęcie formuły tradycyjnego musicalu, gdzie wszyscy śpiewają tańczą, są kolory i przesada. Dużo radości i zabawy konwencją, bardzo na plus. W niektórych momentach miałam duże skojarzenia z innymi musicalami - upiór w operze, nędznicy, dzwonnik z notre dame - muzycznie widać skąd były czerpane inspiracje. Dotyczy to zwłaszcza nowych piosenek, które uważam, nie wszystkie są na plus. Raziło mnie to szczególnie przy piosence Bestii jak opuszcza ją Bella - muzycznie nie jest źle, ale piosenka tak na dobrą sprawę nic nie wnosi do historii, a ja czuję się potraktowana jak debil bo przez piosenkę muszą powiedzieć mi jak Bestia się czuje- gdzie to doskonale już wybrzmiewa w poprzedniej scenie. Wydaje mi się, że wątek matki Belli też był niepotrzebny. Znaczy dobrze, że o niej mówią, jaka była i ona wybrzmiewa w postaci Belli, ale już wątek do przenoszenia się do paryża i poznawania jej historii był bez sensu. Ale to oczywiście moja opinia.

Na tą chwilę to chyba wszystko, polecam zobaczyć i samemu się przekonać, ja z pewnością sobie jeszcze film powtórzę, a na pewno określone sekwencję.